نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین راهبردهای یادگیری خود تنظیم با انگیزش تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش میانجی خودکارامدی تحصیلی در رابطه بین راهبردهای یادگیری خود تنظیم با انگیزش تحصیلی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهرستان بافق انجام گرفت. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهرستان بافق به تعداد ۷۵۰ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ تشکیل داد که از بین آن ها تعداد ۲۵۶نفر به صورت در دسترس انتخاب و مقیاس انگیزش تحصیلی والرند (۱۹۹۲)، پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت(۱۹۹۰) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (۱۹۹۹) را به صورت الکترونیکی تکمیل کردند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و روش تحلیل مسیر در نرم افزار SPSS-۲۶ و ایموس ۲۴ انجام شد. نتایج نشان داد که ارتباط مثبت و معنی داری بین راهبردهای شناختی، فراشناختی و مدیریت منابع و خودکارآمدی تحصیلی با انگیزش درونی و بیرونی وجود دارد (p<۰/۰۱)، همچنین رابطه منفی و معنی داری بین راهبردهای یادگیری و خودکارامدی تحصیلی با بی انگیزگی وجود داشت. نتایج تحلیل مسیر نیز نشان داد که مدل با تصحیحاتی برازش مناسبی پیدا کرد و خودکارآمدی تحصیلی نقش میانجی در رابطه بین راهبردهای شناختی و فراشناختی با انگیزش تحصیلی دانش آموزان داشت (GFI=۱، AGFI=۱، CFI=۱، NFI=۱، IFI=۱، RMSEA=۰/۰۰۱، Χ۲/df=۰/۰۰۲). براساس یافته های به دست آمده لازم است با آموزش های مناسب، راهبردهای یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی را در سیستم آموزشی بهبود داد تا پیامدهای مثبتیدر انگیزش تحصیلی آنان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، راهبردهای یادگیری خودتنظیم ، خودکارآمدی تحصیلی