بررسی آموزه های تربیتی از دیدگاه مولوی و پست مدرنیسم

چنانکه می دانیم امروزه نظامهای تربیتی جوامع اسلامی با چالشهای فراوانی مواجه اند و عبور از بحرانهای ناشی از چالشهای پیش روی یکی از جدی ترین موضوعات در عرصه برنامه ریزی های آموزشی و تربیتی این جوامع است. از میان چالشهای پیش روی می توانیم به رواج آموزه های پست مدرنیستی همچون نفی منابع مقتدر معرفتی، ساختار شکنی، نفی الگو گرایی در تعلیم و تربیت، نسبیت گرایی وغیره اشاره نمود که هر کدام چالشهایی را پیش روی نظامهای تربیتی جوامع دینی بوجود می آورند. یکی از راههای مواجهه منطقی با این چالشها، طرح نظریه های اسلامی رقیب در حوزه مربوطه است؛ از جمله روی آوردن به نظریه اندیشمندان و فلاسفه مسلمان. این مقاله با روش توصیفی به بررسی آموزه های تربیتی از دیدگاه مولوی و پست مدرنیسم می پردازد.یافته ها نشان می دهد که آثار مولوی دارای ابعاد اجتماعی، عرفانی، فلسفی و تربیتی است، می توان با آثار پست مدرنیستها از آن جهت که دارای مضامین اجتماعی، فرهنگی و تربیتی است، قابل مقایسه دانست و به همین خاطر یافتن قرابتها (اشتراکات) در نظریه های تربیتی. مولوی و پست مدرنیستها نیز امری منطقی و معقول می نماید.

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، آموزه های تربیتی مولوی ، آموزه های تربیتی پست مدرنیسم