جایگاه معلم و متعلم در سیره پیامبر اکرم (ص)

از بهترین امتیازات جامعه بشری هنر معلمی است. معلم با تعلیم و نشر علم، انسان ها را به سوی کمال و پیشرفت سوق می دهد و عشق و ایمان را بر لوح جان و ضمیر پاک انسان ها ثبت می کند و ندای فطرت را در فضای عالمطنین انداز می گرداند. در حقیقت تمام ترقیات و کمالات انسان ها مدیون معلم است. اساسا تعلیم و تعلم از نعمت های خداوند متعال است که اول برای انبیاء و اولیا و سپس به دیگران ارزانی داشته است. به این جهت، معلم بودن ازویژگی های انبیاست و بزرگترین معلم جهان بشریت حضرت رسول خاتم (ص) به این ویژگی خود افتخار می کرد. معلم از چنان ارزش و جایگاهی در نزد پیامبر اکرم (ص) برخوردار است که در روایت های خود در مورد جایگاه معلم فرمودند: «من معلم برانگیخته شده ام. بخشنده ترین شما بعد از من کسی است که دانش را بیاموزد و سپس دانش خود را به دیگران تعلیم دهد و همچنین فرمودند: علما وارث پیغمبران اند، زیرا پیامبران دینار و درهمی به ارث نگذاشتند، ولی ارث آنها علم بود و هر که از آن برگرفت، بهره فراوانی برده است. پیامبر اسلام (ص) همچنین برای متعلم، ارزش و جایگاه والایی قائل بود که در این باره فرمودند: «هر که راهی رود که در آن دانشی جوید، خدا او را به بهشت برد و به راستی فرشته ها برای طالب علم پرهای خود را فرو نهند به نشانه رضایت از او و این محقق است که برای طالب علم هر که در آسمان و در زمین است، آمرزش خواهد تا برسد به ماهیان دریا.» در همین راستا، مقاله حاضر نیز قصد بر آن دارد با روش توصیفی-تحلیلی و با اتکا به منابع کتابخانه ای به جایگاه معلم و متعلم در سیره پیامبر اکرم (ص) بپردازد.

کلیدواژه ها:

معلم ، متعلم ، پیامبر اکرم (ص) ، تعلیم و تربیت اسلامی