کاهش وابستگی یکی از دانش آموزان خوابگاهی به والدین و تقویت عزت نفس در آن

اقدام پژوهی حاضر به منظور پیدا کردن راه حل هایی برای رفع وابستگی به والدین و کسب عزت نفس در دانش آموز جدیدالورود به خوابگاه های دانش آموزی است. آگاهی ما از وابستگی و خطرات آن در زندگیمان تاثیر مفید دارد و تلنگری برای کسانی محسوب می شود که به نوعی آشنایی کافی با این اختلال را ندارند. اهمیت و ضرورت مسئله، آشنا نبودن دانش آموز با پیامد وابستگی به والدین، و عدم یادگیری مهارت مستقل شدن و اتکا به خود بوده است. روش تحقیق، توصیفی از نوع اقدام پژوهی بود. بر این اساس، پژوهشگر به منطور کسب داده های لازم، از منابع گوناگون تحقیق مانند: مصاحبه با همکاران و مدیر، دانش آموز و والدین آن، کتاب ها، مجلات، اینترنت، اطلاعات حاصل از مشاهده ها، پرسشنامه و مطالعه ی چکیده ی پژوهش های قبلی مناسب و ارزیابی نتایج آزمون های برگزار شده، به تجزیه و تحلیل آن ها جهت شناسایی عوامل موثر در ایجاد مسئله و یافتن راه حل های پیشنهادی پرداخت. سپس به انتخاب چندین راهکار عملی از میان راه حل های پیشنهادی مبادرت ورزید. و پس از اعتبار بخشی، به اجرای راه حل های انتخابی اقدام نمود که عبارت بودند از: تقویت کردن یکی از مهارت ها و سرگرم شدن با آن، تمرین دوری از خانواده، برگزاری جلسات گروهی. در این پژوهش پرسشنامه ای با طیف لیکرت طراحی شده و قبل و بعد از اجرای راهکار در اختیار دانش آموز قرار داده شد که در نتیجه میزان وابستگی دانش آموز مورد نظر از ۴۰ به ۲۱ کاهش یافت که نشان دهنده تاثیرگذاری این پژوهش بر این دانش آموز است. تحلیل نتایج به کارگیری راه حل های فوق، نشان داد: او به این باور رسیده بود که به تنهایی می تواند از پس حتی غیرممکن ترین کارها بربیاید و به قولی آن حس استقلال طلبی در وجودش جوانه زده بود و دیگر یک فرد وابسته به اطرافیان نبود بلکه به خود تکیه داشت. به راحتی در خوابگاه و در جمع دوستان حضور پیدا می کرد و حتی خود به حل مسائل و مشکلاتش می پرداخت تا اینکه به دنبال فردی باشد که او را حمایت کند. به توانایی ها و استعدادهای خود ایمان پیدا کرده بود بیشتر مراقب خود بود و خودش را دوست داشت تا اینکه به سرزنش و ملامت خود بپردازد.

کلیدواژه ها:

وابستگی ، دانش آموزان ، عزت نفس ، تعلیم وتربیت ، سلامت روان