کاهش مجازات حبس تعزیری در پرتو یافته های جرم شناسی

سیاست حبس زدایی در صورتی که مبتنی بر مبانی علمی و جرم شناختی نباشد ممکن است آثار سوئی به دنبال داشته و دفاعجامعه در قبال بزه و بزهکاران را با چالش مواجه کند .و از طرفی دیگر نیز می تواند دارای آثار مثبتی نیز باید که در شرایط فعلیاپیدمی بیماری کرونا آثار مثبت آن بیشتر قابل توجه خواهد بود چرا که حبس زدایی و خلوت شدن زندان ها می تواند شیوع بیماریرا کمتر کرده و از این نظر پیشگیری به عمل آید متعاقبا باید اذعان داشت کاهش جمعیت کیفری زندان ها یک اولویت به شمار میرود و در این رابطه باید به نحوی اقدام شود که امنیت اجتماعی تحت الشعاع قرار نگیرد .لذا در شرایط کنونی زمینه های مناسبیبرای گرفتن رضایت شکات و افزایش آزادی زندانیان جرائم غیرعمد وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد برای مبارزه موثر باپدیده بزهکاری باید سیاست جنایی یا سیاست مبارزه با این پدیده را در دو بعد کنشی و واکنشی تعریف و سازوکارهای مربوطه را باانسجام، تناسب و هماهنگی پیشگیری و آماده کرد. طبق اصل فقهی «کاد الفقر عن یکون کفرا» جرم، فقر فرهنگی و اقتصادی است، بنابراین تنها با مجازات تشدید یا تقلیل آن امکان مبارزه موثر با جرم وجود ندارد اگر بنیه اقتصادی و اجتماعی کشور تقویت نشودهرگونه مجازات سختی بینتیجه خواهد بود . در همین راستا اگر با قوانینی مانند قانون کاهش مجازات حبس، مصوب خرداد ۱۳۹۹که موجب تساهل و ارفاق نسبت به بزهکاران و آزادی آنها از زندان یا جلوگیری از ورود آنان به زندان خواهد شد، قطعا بدانیم که بابقای مشکلات فرهنگی و اقتصادی جامعه و همچنین رها کردن این افراد در جامعه بدون حمایت درست از آنها امنیت فردی واجتماعی مردم را به خطر خواهد انداخت و جامعه بهشت بزهکاران خواهد شد . یافته های پژوهش حاکی از آن است که روند تعدیلتفکرات کیفر گرا و اصلاح ساختار آسی بزای زندان، امروزه استفاده از جایگزین های حبس در دستور کار قرار گرفته و قانو نگذارایرانی تقریبا ۵ درصد از مواد کتاب قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲) را به این دست از مجازات ها اختصاص داده است. انتقاد از تبدیلزندان ها به «مدرسه تبهکاران»، انباشت زیاد زندانیان در زندان ها و افزایش جمعیت کیفری باعث شد تا در نهایت، موضوع مجازات جایگزین حبس در سالهای اخیر مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

جرم ، مجازات ، حبس تعزیری ، حبس زدایی