بررسی راهکارهای برطرف نمودن تبعات برچسب زنی در عملیات پلیسی و قضایی

هدف تمامی دستگاه های تقنینی، اجرائی و قضائی، کاهش آمار جرم می باشد. از این حیث روشهای مختلفی به کار رفته است کهدر تحقیقات دیگر مورد مطالعه قرار گرفته اند. آنچه به آن پرداخته نشده است، مسئله نظریه برچسب زنی و ارتباط آن با نحوه عملکردپلیس و دستگاه عدالت کیفری می باشد. در کشورمان بسیاری از آموزش ها و عملکردهای پلیسی مبتنی بر روش های سنتی می باشد،همچنین تعلیم ندیدگی نیروهای پلیسی در رابطه با نظریه های کیفری و شدت اثر آنها، موجب نادیده گرفته شدن مواردی همچوننظریه برچسب زنی و برخورد غیراصولی با متهمین و مجرمین می شود. با بررسی های انجام شده به این نتیجه رسیدیم که در زمانحاضر با وجود رسانه های اجتماعی و دسترسی خیلی آسان و راحت به اخبار و حوادث موجود در جامعه با کمرنگ کردن برچسب زنیو استفاده نکردن از القاب برای متهمان و مجرمان به آنها کمک کنیم تا اگر زمانی دچار خطا و لغزشی شده اند، پی به اشتباه خودببرند و با کتمان اشتباه فرد مجرم بتوانیم آنها را به زندگی عادی و سالم برگردانیم. زیرا برچسب زدن به متهمان قبح جرم و گناهرا در آنها از بین می برد و باعث می شود که به دلیل سرخوردگی و طرد شدن توسط جامعه به سمت جرم کشیده شوند.از سوی دیگردر جرائم مهم تر می توان از پتانسیل های عدالت ترمیمی که در قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ و قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲آمده است بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

پلیس ، مراجع قضایی ، نظریه برچس بزنی ، جرم