اثر تاریخ کاشت بر عملکرد نخود رقم آنا در سیستم های مختلف آبیاری در شرایط جنوب استان تهران

بهمنظور بررسی واکنش فیزیولوژیک نخود رقم آنا به رژیمهای کمآبیاری و تاریخ کاشت، آزمایشی به صورت کرت خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی شاهد انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: رژیمهای آبیاری در سه سطح: (۱ آبیاری تکمیلی (IS۲۰)، (۲ آبیاری کامل یا شاهد (I۲۰)، (۳ کم آبیاری (I۴۰ ) به عنوان عامل اول و عامل دوم تاریخ کاشت پاییزه ۱۵) آبان) و بهاره ۱۵) اسفند)، بود. تیمارها در دو فصل کشت در ۱۵ آبان ۱۴۰۰ و ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ به صورت مجزا کشت شدند. نتایج مقایسه میانگین نشان داد عملکرد دانه و پایداری غشاء در تاریخ کاشت پاییزه و رژیم آبیاری I۲۰ نسبت به تاریخ کاشت بهاره بیشتر بود. علاوه بر این نتایج اثرات ساده بر کلروفیل کل نشان داد که بیشترین کلروفیل کل در تاریخ کاشت پاییزه و رژیم آبیاری I۲۰ به دست آمد. همچنین بیشترین وزن صد دانه در تاریخ کاشت پاییزه مشاهده شد. بهطورکلی میتوان بیان کرد که هر چند عملکرد نخود در کشت پاییزه در مقایسه با کشت بهاره افزایش مییابد،ولی از بین تاریخ کاشت و رژیمهای آبیاری مورد مطالعه، تاریخ کاشت پاییزه و رژیم آبیاری I۲۰ در منطقه جنوب تهران بهترین بازدهی را دارد.

کلیدواژه ها:

تاریخ کاشت پاییزه ، تنش خشکی ، کلروفیل.