بررسی رخساره و محیط رسوبی سازند شهبازان در حوضه لرستان

سازند شهبازان با سن ائوسن میانی تا پسین بعد از فاز کوهزایی پیرنه، به دنبال پیشروی آب دریا در زیرپهنه لرستان و حوضه زاگرس چین‎‍خورده، نهشته شده است. لیتولوژی این سازند از دولومیت و آهک های دولومیتی با رنگ هوازده سفید تا قهوه ای ضخیم‎‍لایه، متخلخل و دانه شکری تشکیل شده است. برش دارابی ۲۸۹ متر، برش ماله‎‍کوه ۲۶۹ متر، برش لنگر ۷/۳۰۹ متر و برش چناره ۲۹۴ متر ستبرا دارند. در برش‎‍های دارابی، ماله‎‍کوه و لنگر مرز زیرین سازند شهبازان به صورت ناپیوسته بر توالی آواری سازند کشکان و با ناپیوستگی هم‎‍شیب در زیر سازند آسماری قرار دارد و تنها در برش چناره، مرز زیرین به صورت هم شیب بر سازند پاپده و با ناپیوستگی هم‎‍شیب در زیر سازند آسماری قرار دارد. براساس مطالعات رسوب‎‍شناسی در تاقدیس چناره، تاقدیس لنگر، تاقدیس پشت ‎‍جنگل (برش دارابی) و تاقدیس ماله‎‍کوه، ۱۲ ریزرخساره شناسایی شد که در پنج محیط رسوبی (کمربند رخساره‎‍ای) شامل دریای باز A، سد B، لاگون C، محیط پهنه جزرومدی D و بالای جزرومدی F نهشته شده‎‍اند. انتشار روزن‎‍بران کف‎‍زی ائوسن سازند شهبازان، نشان می‎‍دهد که نهشته‎‍های کربناته این سازند در شرایط گرمسیری تا نیمه‎‍‎‍گرمسیری و نورانی انباشته شده‎‍اند. حضور گسترده روزن‎‍بران کف‎‍زی بزرگ˓ جلبک‎‍های قرمز˓ خارپوست و حضورنداشتن مرجان های هرماتیپیک و جلبک‎‍های سبز، نشان‎‍دهنده رخساره فورآلگال و هترو‎‍تروف است. این محیط‎‍ها بخشی از یک پلاتفرم کربناته نوع رمپ با شیب یکنواخت در قسمت‎‍های رمپ داخلی و میانی اند.

کلیدواژه ها:

محیط رسوبی ، سازند شهبازان ، زون لرستان ، زاگرس چین‎‍خورده