نقدی بر ارزشیابی توصیفی در مدارس ابتدایی

هدف از این تحقیق نقدی بر ارزشیابی توصیفی است. جهان همیشه در حال تغییر و تحول بوده و خواهد بود. پویایی و ترقی یک کشور به پویایی و سرزندگی آموزش و پرورش آن کشور بستگی دارد. هماهنگی و تکاپو در هر یک از اجزای دستگاه آموزش و پرورش، موجب تغییر و دگرگونی جامعه می شود. در نظام آموزش و پرورش کشور ما، محتوای کتاب ها تغییر می کرد ولی هیچ وقت شاهد کوچکترین تغییری در شیوه ی ارزشیابی نمی شدیم. نزدیک به یک دهه است که در دوره ی ابتدایی، شیوه ی ارزشیابی از کمی به کیفی توصیفی تغییر یافته و اجرا می شود. ارزشیابی کیفی توصیفی، یک الگوی جدیدی در نظام ارزشیابی است که با توجه به عوارض امتحان محوری ارزشیابی کمی مانند: اضطراب، رقابت ناسالم، پدیده ی غیر اخلاقی تقلب و...که نهایت برای رفع این نقیصه ها مطرح گردیده است. با توجه به عوارض بیان شده، خروجی های نظام آموزشی نتوانستند توقعات جامعه را برآورده سازند. این طرح، ویژگی هایی همچون: پویایی، بازخورد،کیفی بودن، عملکرد گرایی، فرآیندی، فعالیت گروهی، همه جانبه گرایی، بهبود یادگیری، افزایش بهداشت روانی محیط یاددهی و یادگیری، افزایش اعتماد به نفس و... را دارا می باشد. نگارندگان این مقاله به این نتیجه رسیده اند که: اجرای طرح ارزشیابی کیفی توصیفی، به زمان، دقت، مطالعه، طراحی و... بیشتری نیاز دارد. بعضی از معلمان گرامی آمادگی لازم برای تحمل این زحمات را ندارند. برخی دیگر، دوره ی ضمن خدمت این طرح را سپری ننموده اند و آشنایی ندارند و برخی دیگر در دوره ها چون به صورت عملی کار نکرده اند، فراموش نموده اند. تعدادی زیادی نیز اولیای دانش آموزان را با این طرح آشنا نکرده اند. و در واقع تعدادی به ارتباط خانه با مدرسه، اهمیت و بها نمی دهند. برخی از افراد این گروه نسبت به این طرح انتقاد می کنند

کلیدواژه ها:

نقدی ، ارزشیابی توصیفی ، مدارس ابتدایی.