ارزیابی عملکرد یک سیستم فتوولتائیک خورشیدی جهت کاربرد در نیروگاه خورشیدی

در این پژوهش، عملکرد یک پنل خورشیدی جهت کاربرد در نیروگاه خورشیدی مورد ارزیابی قرار گرفته شده است. مدل سازی الکتریکی و حرارتی برای پنل خورشیدی توسط یک کد کامپیوتری با کمک نرم افزار EES انجام شده است. جهت اعتبارسنجی، پنل خورشیدی مدل SF۱۶۰-۲۴-۱M ۱۹۵ شبیه سازی شده و مقادیر آن با مقادیر تجربی ثبت شده در کاتالوگ مقایسه گردید و همین مدل پنل برای ارائه نتایج توسعه گردیده است. در این پژوهش، عملکرد پنل خورشیدی در شهر تهران بین ساعت ۷:۰۰ تا ۱۸:۰۰ مورد مطالعه قرار گرفته شده است. مشخصه های عملکردی سیستم با کمک نتایج مدل الکتریکی (توان و جریان بر حسب ولتاژ در شدت تابش های مختلف) ارائه گردیده و مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته شده است. نتایج مدل حرارتی نشان داد که بازده انرژی در طول مدت مطالعه (۷:۰۰ تا ۱۸:۰۰) حداکثر به ۵۳/۱۴ درصد و بازده اگزرژی حداکثر به ۸۹/۱۶ درصد می رسد. همچنین، میانگین بازده انرژی و اگزرژی در طول روز به ترتیب برابر ۰۵/۱۳ و ۵۵/۱۵ درصد است. نتایج نشان داد که شدت تابش و میزان دمای کارکرد سیستم به شدت در بازده انرژی و اگزرژی تاثیرگذار هستند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: سیستم فتوولتائیک ، بازده انرژی ، بازده اگزرژی ، نیروگاه خورشیدی