پیامدهای سکونتگاه غیررسمی بر عمران و آبادانی شهرها

گسترش شهرها از منظر فضایی و کالبدی یکی از مشکلات شهرنشینی در جهان معاصر است؛ زیرا با گذشت زمان و رشد بی رویه کمی و کیفی و ترکیب ناموزون محدوده های شهری، زایده های ناخوشایند را پیرامون شهرها به وجود می آورد.رشد و گسترش سکونتگاه های غیررسمی در کشورهای در حال توسعه، به یکی از چالش های مهم این کشورها تبدیل شده است. در حال حاضر به علت روند رو به افزایش و تاثیرات عمیق فردی و اجتماعی آن می باید مورد توجه مسئولین و دست اندرکاران امور اجتماعی قرار گیرد وبرای پیشگیری وکاهش آسیب های ناشی از آن مداخلات هدفنمد انجام گیرد. بررسی های انجام گرفته حکایت از آن دارد که اصولا رشد سکونتگاه های غیررسمی و نامنظم و شکل گیری جزیره-های فقر در حاشیه و درون شهرها به دلیل حذف اقشار کم درآمد از نظام برنامه ریزی و یا بعبارتی عدم توجه طرح های توسعه شهری به اسکان اقشار کم درآمد شهری است. جمعیت شهرنشین کشور در طی بیست سال گذشته بالغ بر دو برابر گردید و پیش بینی ها حکایت از ادامه سریع این رشد را دارد. در حال حاضر سرعت توسعه شهری از ظرفیت و توانایی دولت و شهرداری ها در گسترش زیرساخت ها و ارائه خدمات و ایجاد اشتغال پیشی گرفته است در نتیجه پدیده اسکان غیررسمی به سرعت و به صورتی بی قاعده گسترش یافته است. همچنین توانمندسازی، نیازمند بسترگشایی از جانب مدیریت و برنامه ریزی شهری است. تامین خدمات، تامین حق مالکیت، اعتمادسازی، حرکت جهت تشکیل سرمایه انسانی، آگاه سازی، آموزش عمومی، نهادسازی، و ایفای نقش تسهیل کنندگی و حمایتی بخش دولتی و عمومی، مهم است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، رشد جمعیت