اثربخشی بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری بر کاهش اهمال کاری در دانش آموزان نارساخوان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری بر کاهش اهمال کاری دانش آموزان نارساخوان در شهر ساری انجام شده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان نارساخوان در مقطع ابتدائی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در شهر ساری بودند. ۳۰ دانش آموز نارساخوان به عنوان نمونه به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه (آزمایشی و کنترل) گمارش شدند. گروه آزمایش، بازی درمانی شناختی رفتاری را در ده جلسه ۹۰ دقیقه ای هر هفته دو جلسه دریافت کردند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. هر دو گروه قبل و بعد از اجرای روش درمانی، به پرسشنامه اهمال کاری پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۶ توسط آزمون کواریانس انجام شد. یافته ها نشان داد بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری بر کاهش اهمال کاری در دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی موثر است. با توجه به نتایج حاصله، آموزش بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری در جهت کاهش اهمال کاری در دانش آموزان نارساخوان موثر به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری ، اهمال کاری ، نارساخوان.