طراحی و ساخت گل حفاری پلیمر- سیلیکاتی جدید جهت کاهش هرزروی صافاب در سازندهایی با شکستگی بالا

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 113

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PETROTECH01_036

تاریخ نمایه سازی: 30 خرداد 1402

چکیده مقاله:

شکستگی ها عبارت است از بریدگ ی های صفحه ای در ابعاد میکروسکوپی و ماکروسکوپی که در اثر تغ ییر شکل یا دیاژنز فیزیکی در سنگ ها بوجود می آیند. این شکستگی ها در ابتدا باز فرض می شوند ولی بعدا ممکن است به وسیله کانی های مختلف پر شوند و بنا به همین علت ممکن است در جریان سیالات تسریع یا تاخیر به وجود بیاورند . به طور کلی عواملی نظیر شعاع انحنای ساختار، انحراف محور طاقدیس ، نوع سنگ و میزان شکنندگی آن و نیز ضخامت و موقعیت لایه در ستون چینه ای ، توزیع و تراکم شکستگی ها را کنترل می کنند. سنگ ها با توجه به ترکیب و بافت ، در مقابل استرس وارده، رفتارهای متفاوتی را از خود نشان می دهند. سنگ ها یی نظیر دولومیت های آسماری از قابلیت شکنندگی بالایی برخوردارند. همچنین پارامترهایی نظیر تخلخل نیز بر شکستگی و یا به عبارت دیگر مقاومت سنگ در برابر ایجاد شکستگی تاثیرگذار هستند.دشواری حفاری در لایه هایی با شکستگی های فراوان و حساس به آب، یکی از دغدغه های اصلی صنایع نفت و گاز به شمار می رود. به عنوان مثال بیش از ۱۰% هزینه ها ی حفاری یک چاه نفتی مربوط به مشکلات ناپا یداری دیواره به دلیل شکستگی های موجود در لایه های مختلف در مسیر حفاری چاه می باشد. وجود شکستگی های فراوان در مسیر حفر چاهها یکی از مشکلاتی است که به دلیل بالا رفتن میزان تراوایی لایه ها در این نواحی ، موجب هرزروی شدید سیال حفاری می شود. پد یده هرزروی گل در هنگام انجام عملیات حفاری هزینه های بالایی را به همراه خواهد داشت زیرا گل از دست رفته قابل بازگشت به مسیر چرخش سیال حفاری نخواهد بود. استفاده از سیالات حفاری پایه آب ی پلیمری بهینه شده با مواد کنترل کننده صافاب گل (سیلیکات سدیم ، پلی گلایکول، پل ی آکریلامید و پتاسیم کلراید و...) از گزینه هایی هستند که می توانند جایگزین سیالات حفاری پایه روغن ی شوند. زیرا پلیمرها از یک طرف با ایجاد یک لایه پوششی بر روی سازند دارای شکستگی از نفوذ آب جلوگیری می کنند و از طرف دیگر هم پل ی گلایکولها هنگام رسیدن به دمای نقطه ابری شدن، از فاز آبی جدا شده و منافذ را پر می کنند.در این مقاله ترکیبات پایدارکننده سازگار با سازند شکسته آهکی به سیال پلیمری اضافه گردید و سپس با ایجاد تغییر در مقدار مصرف و تقدم و تاخر مصرف این مواد، پارامترهای مهم (از جمله وزن، خواص رئولوژی ، کنترل صافاف، کیک گل و ...) اندازه گیری شد و سپس کارآیی سیال حفاری در کنترل میزان هرزروی مورد بررسی قرار گرفت . نتایج بدست آمده نشان می دهند که چنانچه پس از افزودن پلیمر به گل، فرصت کافی به آن داده شود تا بتواند به خوبی با آب واکنش دهد، آنگاه این پلیمر مورد استفاده د رحضور افزایه سیلیکاتی توانایی لازم جهت ایجاد خواص رئولوژی مطلوب و بهینه را خواهد داشت و در واقع میتوان گفت با انجام اینکار فرمولاسیون ساخت گل حفاری بهینه سازی خواهد شد.

نویسندگان

رضا عاشوری زاده

دانشجوی دکتری،گروه زمینشناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزا د اسلامی، تهران، ایرا ن

محمود الماسیان

استادیار، گروه زمینشناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرا ن

محمدامین غلام زاده

استادیار، گروه مهندسی نفت، واحد امیدیه، دانشگاه آزاد اسلامی، امیدیه، ایرا ن

محسن پورکرمانی

استادیار، گروه زمینشناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرا ن

محمدابراهیم شفیعی

استادیار، گروه مهندسی نفت، واحد امیدیه، دانشگاه آزاد اسلامی، امیدیه، ایرا ن