مروری بر روشهای محاسبه اکسیژن خواهی نهایی ((UBOD و ثابت واکنش (K)

یکی از عوامل شناسایی آلودگی بیولوژیکی آب میزان اکسیژن خواهی بیوشیمیایی ۱ نام دارد که هدف استفاده از آن مشخص شدن میزان آلودگی بیوشیمیایی آب می باشد. از دیگر پارامتر های مهم جهت مشخص شدن میزان اکسیژن خواهی بیوشیمیایی می توان به میزان اکسیژن خواهی نهایی ۲ اشاره کرد که مشخص کننده کل اکسیژن مصرفی جهت تجزیه ماده آلی آلوده کننده آب می باشد. در این مقاله مروری خواهیم داشت بر روش های مختلفی که برای بدست آوردن اکسیژن خواهی نهایی و ثابت سرعت واکنش بیوشیمیایی مصرف اکسیژن توسط میکرو ارگانیسم ها. برای این منظور روش موجود بررسی و مزایا و معایب آنها مورد مطالعه قرارگرفته است . برای این منظور با در نظر گرفتن درجه واکنش های متفاوت روشهای گوناگونی ارائه شده است . بررسی ها نشان می دهدانتخاب درجه اول معمولا به واقعیت نزدیک تر است و جوابهای مناسب تری برای اکسیژن خواهی نهایی به دست می آید. از میان روشهای مرتبه اول روش رید و تریانت به علت دقت بالا به عنوان مرجع قرار می گیرد.روش های محاسبه اکسیژن خواهی نهایی مرتبه اول معمولا بر اساس تفاضل محدود، روش حداقل مربعات، انتگرالی ، گرافیکی و روش لحظه می باشد. سایر روش ها به منظور افزایش سرعت محاسبات توسط محققان مختلف ارائه شده است . روش لحظه از میان روش ها روشی است ساده و پرکاربرد می باشد.

کلیدواژه ها:

اکسیژن خواهی بیوشیمیایی نهایی ، ثابت واکنش ، آلودگی بیوشیمیایی ، فاضلاب