نقش عوامل محیطی مجموعه های تاریخی باز زنده سازی شده در ارتقاء تعاملات اجتماعی کاربران(مطالعه ی موردی: مجموعه ی تاریخی سعدالسلطنه قزوین)

تعاملات اجتماعی از مهم­ترین عواملی است که باید در طراحی فضاهای شهری و معماری به آن دقت کرد. آنچه که موجب ایجاد و ارتقای تعاملات اجتماعی می­شود، ­حضور انسان در فضاست. زمانی­که همبستگی میان انسان و فضا به­وجود آید؛ به­دنبال آن تعاملات نیز پدید می­آید. هدف این پژوهش شناخت نقش عوامل محیطی موثر بر ارتقاء تعاملات اجتماعی در مجموعه های تاریخی باززنده سازی شده است. به نظر می رسد باز­زنده­سازی مجموعه­های با ارزش تاریخی می­تواند موجب آفرینش فضاهای نوین، تعامل افراد و ارتقای سطح تعاملات اجتماعی گردد، همچنین در ایجاد بسترهای اجتماعی فرهنگی نقش به سزایی داشته باشد. پژوهش از نظر هدف، کاربردی است و در دو گام انجام شده است. درگام اول پژوهش، چارچوب نظری مبتنی بر مطالعات نظری  و تحلیل متن، شکل گرفته است.گام دوم؛ مطالعات میدانی با روش مطالعه ی موردی در تلفیق با راهبرد پیمایشی(زمینه­یابی) و ابزار پرسشنامه انجام شده؛ تحلیل آماری با استفاده از نرم­افزارهای SPSS و PLS صورت گرفته است. نمونه­گیری به روش تصادفی در مجموعه­ی سعدالسلطنه قزوین و با استفاده از فرمول کوکران انجام شده­است. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که عوامل محیطی مجموعه های بازنده سازی شده که منجر به شکل گیری حس تعلق به مکان، فعالیت پذیری، خوانایی، نفوذپذیری و دسترسی می شود، در ارتقای تعاملات اجتماعی  کاربران تاثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

باززنده سازی ، مجموعه های تاریخی ، ارتقاء تعاملات اجتماعی ، شهر قزوین ، مجموعه سعدالسلطنه