طراحی شهری پایدار بومهای بیابانی نمونه موردی کرمان

حدود سه چهارم مساحت کشورما درمناطق گرم و خشک قرار دارد و بخش قابل ملاحظه ای ازسکونت گاه های ایران دراین مناطق واقع سات طراحی و برنامه ریزی نامناسب بدون درنظر گرفتن شرایط اقلیمی در بومهای بیابانی منجر به بروز مشکلاتی شده و این تصور بوجود آمده است که زندگی دراین مناطق دشوار است پیامدهای نامطلوب ناشی از این تغییرات نادرست مانند ساختمان های ناهمساز با اقلیم گرم و خشک و صدمه به منابع زیست محیطی موجود دراین مناطق منجر به بروز نگرانی هایی درزمینه از دست رفتن میراث موجود دراین مناطق شده است دراین مقاله با درنظر گرفتن مباحث توسعه پایدار و مروری برمبانی نظری طراحی پایدار درابتدا شاخصهای طراحی پایدار برای بومهای بیانب تعریف می شود سپس اصول طراحی آنها بیان میشود و درانتهاپیشنهاداتی برای دستیابی به طراحی شهری پایدار دراقلیم گرم و خشک و بومهای بیابانی مطرح می شوند.

کلیدواژه ها:

بوم بیابانی ، اقلیم گرم و خشک ، توسعه پایدار ، طراحی شهری پایدار