آسیب شناسی سیاست جنایی تقنینی ایران در حوزه تخلفات و جرائم راهنمایی و رانندگی

هدف پژوهش حاضر بررسی آسیب شناسی سیاست جنایی تقنینی ایران در حوزه تخلفات و جرائم راهنمایی و رانندگی می باشد. به منظور بررسی این هدف از روش توصیفی - تحلیلی بهره گرفته شده است ، قوانین کیفری در زمینه راهنمایی و رانندگی از جمله قوانین بسیار حائز اهمیت در این زمینه می باشد. در این شرایط، قانونگذار با تدوین سیاست کیفری مناسب و عادلانه و نیز مجازات های بازدارنده به منظور کاهش جرایم راهنمایی و رانندگی گام های مناسبی در جهت کاهش آمار تصادفات ایجاد نموده است. هرچند تدوین قوانین (جرم انگاری)یگانه راهکار پیشگیری از این جرایم و تخلفات نیست، پژوهش حاضر به دنبال پاسخی برای این پرسش ها می باشد که سیاست جنایی تقنینی ایران در قبال تخلفات و جرائم راهنمایی و رانندگی عمدتا بر کدام محور متمرکز بوده است؟ سیاست کیفری ایران در پیشگیری از تخلفات و جرائم راهنمایی و رانندگی ، اثربخش، ارزیابی می شود؟ نتایج بیان گر این است که سیاست جنایی تقنینی ایران در قبال تخلفات و جرائم راهنمایی و رانندگی عمدتا بر جرم انگاری و تعیین ضمانت اجراهای کیفری استوار است و چندان اثربخش ارزیابی نمی شود و با توجه به ارزیابی نتایج حاصل از تدوین قوانین، سیاست کیفری ایران در پیشگیری از تخلفات و جرائم راهنمایی و رانندگی اثربخش نبوده است و در ضمن هرچند تدوین قوانین و مقررات(جرم انگاری و تعیین ضمانت اجرای کیفری) ابزارهای مناسبی برای پیشگیری از این جرائم است لکن کافی نیستند و ملاحظه می شود که جرم انگاری در این حوزه خالی از پیشگیری وضعی و اجتماعی نمی باشد.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، جرم ، سیاست جنایی ، جرایم و تخلفات راهنمایی و رانندگی.