ارزیابی برخی صفات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و عملکرد سه رقم چاودار در شرایط تنش کم آبی

به منظور بررسی اثر تنش کم آبی بر برخی صفات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و عملکرد سه رقم چاودار، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی ۹۴-۱۳۹۳ در منطقه دزفول اجرا گردید. کرت های اصلی متشکل از سه سطح تیمار تنش کم آبی (آبیاری پس از ۷۵، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و کرت های فرعی نیز شامل سه رقم چاودار (استراتوسکایا، دانکو، مونتانوم) بود. نتایج نشان داد که در ارقام مختلف چاودار تنش کم آبی نسبت به تیمار شاهد منجر به کاهش محتوای کلروفیل a (۲۷ درصد)، کلروفیل b (۳۲ درصد)، کارتنوئیدها (۱۹ درصد)، پروتئین های محلول (۷۱ درصد)، عملکرد کوانتومی فتوسیستم II (۲۸ درصد)، عملکرد دانه (۳۳ درصد) و در مقابل باعث افزایش مقادیر قندهای محلول (۸۳ درصد) و میزان پرولین (۱۴۵ درصد) گردید. برهمکنش تنش کم آبی و رقم نشان داد که از نظر عملکرد دانه، رقم دانکو در شرایط آبیاری پس از ۷۵ میلی متر تبخیر و رقم استراتوسکایا در شرایط آبیاری پس از ۱۵۰ میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاسA با مقادیر ۲۴۱۴ و ۱۱۴۷ کیلوگرم در هکتار به ترتیب دارای بیشترین و کمترین عملکرد دانه بودند. این در حالی است که در شرایط آبیاری پس از ۱۵۰ میلی متر تبخیر رقم مونتانوم به دلیل دوام فتوسنتزی بیشتر و تنظیم اسمزی بهتر نسبت به دو رقم دیگر، تحمل بیشتری در مقابل تنش کم آبی داشت و از عملکرد دانه بالاتری برخوردار بود.

کلیدواژه ها:

پروتئین های محلول ، پرولین ، تنش ، فلورسانس کلروفیل ، قندهای محلول