بررسی سیاست تقنینی و حمایتی ایران در حمایت از محیط زیست در مقایسه با فقه و جمهوری خلق چین

زمینه و هدف: رشد بنگاه­های اقتصادی، هر چند موجب توسعه اقتصاد یک کشور می شود ولی از آثار منفی فعالیت­های آنها بر محیط زیست نمی توان غافل شد. مضافا، از رفتارهای نامتعارف  انسان نیز نسبت به محیطی زیست نمی­توان اغماض نمود. علت اصلی این رفتارها ریشه در حس منفعت طلبی بشر دارد . این در حالی است  که  درقرآن ، انسان به  علت خلیفه بودن بر روی زمین و امانت بودن محیط زیست در دست او، از این رفتارها نهی شده است. مواد و روش ها: این تحقیق از نوع نظری بوده روش تحقیق توصیفی تحلیلی میباشد. روش جمعآوری اطلاعات بصورت کتابخانهای و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانت­داری رعایت شده است. یافته ها: در قانون هوای پاک ۱۳۹۶به عنوان آخرین اراده قانونگذار در راستای عملیاتی کردن اصل ۵۰قانون اساسی، برای حفاظت از محیط زیست مقرراتی مانند استفاده از ابزارمالی و زیباسازی شهرها تصویب شده است. درقانون ۲۰۱۵ محیط زیست چین هم اقداماتی همچون لزوم راه اندازی کمپین و مشورت با وکلای تخصصی مورد شناسایی قرار گرفته است. نتیجه گیری: در نظام حقوقی هر دو کشور، با وجود شباهت­هایی در نحوه حفاظت از محیط زیست، تفاوتهایی نیز دیده می شود از جمله این که در کشور چین در زمینه آموزش محیط زیست،فناوری اطلاعات سبز و اقدامات قضایی مقررات بهتری وضع گردیده است.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، تئوری ذی نفعان ، ذی نفعان ، اقدامات حمایتی ، اقدامات پیشگیری