مقایسه میزان قوس طولی کف پای ورزشکاران نخبه کاراته و تکواندو با غیر ورزشکاران و ارتباط آن باBMI

هدف تحقیق حاضر بررسی میزان ارتفاع قوس طولی کف پای زنان ورزشکار نخبه زن رشته های کاراته وتکواندو و مقایسه آن با غیر ورزشکاران می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل ورزشکاران نخبه زن 1 رشتهورزشی کاراته و تکواندو با 7 سال سابقه انجام تمرینات حرفه ای بودند و افراد غیر ورزشکار. از جامعه آماری ورزشکاران تعداد 40 نفر از ورزشکاران نخبه زن در رشته های کاراته و تکواندو از هر گروه 15 نفر به صورتهدفمند انتخاب شدند و تعداد 15 نفر از دانشجویان دختر دانشگاههای تهران نیز به صورت تصادفی ساده به عنوان گروه غیر ورزشکار( گروه کنترل( انتخاب شدند. جهت سنجش قوس کف پای نمونه ها از روش نسبت ارتفاعناوی استفاده شد. برای تعیین مقایسه میانگین ارتفاع استخوان ناوی به طول پا بین 7 گروه، از روش آماری ANOVA یکطرفه و برای تعیین میزان همبستگی شاخص BMI ( Body mass index ( و نسبت ارتفاع ناوی در 7گروه از روش همبستگی پیرسون استفاده شد. . نتایج حاصل نشان داد که بین نسبت ارتفاع استخوان ناوی به طول پا= 5/ در گروههای تکواندو و غیر ورزشکار ) 551 P = 5/ (، کاراته و غیر ورزشکار ) 551 P(، اختلاف معنی داری وجود دارد و نیز ارتباط معنی داری بین میانگین BMI و نسبت ارتفاع ناوی به طول پا در میان گروههای تحقیقیافت نشد. با توجه به یافته های تحقیق حاضر کاهش قوس در کف پای ورزشکاران احتمالا ناشی از زیاد شدن مکانیسم فشار بیش از حد بر کف پای آنان در اثر تکرار تمرینات شدید می باشد