ارائه یک الگوی مکان یابی سیستم توزین در حال حرکت با هدف بهینه سازی کاهش اضافه باردر وسایل نقلیه

مدل پیشنهادی مکانیابی برای سیستم توزین در حال حرکت با توجه به کاهش ظرفیت بار، از مدل سلسلهمراتبی استفاده شده است این روش یکی از روش های یر کاربرد برای رتبه یندی و تعیبین اهمیت عوامل است کهبا استفاده از مقایسات زوجی گزینه ها به اولویت بندی هر یک از معیارها پرداخته می شود. هدف تکنیک فرایندتحلیل سلسله مراتبی انتخاب بهترین گزینه براساس معیارهای مختلف از طریق مقایسه زوجی است. این تکنیکبرای وزن دهی به معیارها نیز استفاده می شود. پارامترها مشخص ومیزان اهمیت وزن دهی آن ها به این ترتیبمی باشند: بین معیارهای اصلی، حجم تردد ADDT با وزن ۰.۲۱۰ رتبه اول. حجم ترافیک وسایل نقلیه سنگینبا وزن ۱۸۵۴ رئبه دوم طول مسیر با وزن ۰.۱۷۸ رئبه سوم سرعت میانگین محور با وزن ۰.۱۳۳ رتبه چهارمتخلفات محور با وزن ۰.۱۱۵ رتبه پنجم. میانگین متوسط بار کامیون با وزن ۰.۱۱۳ رتبه ششم و تعداد لاینبا وزن ۰.۰۶۷ رتبه هفتم را کسب کرده است. وزن نهایی گزینه ها از ضرب وزن نسبی گزینه ها در وزن معیارهایاصلی حاصل می شود که در جدول ۴-۲۸ آورد شده است براین اساس را کسب کرده است. محور اراک- بروجردبا وزن ۰.۴۰۳ رتبه اول، محور ا راک سلفچگان با وزن ۰.۳۰۳ رتبه دوم و محور اراک- کنار گذر شمالی با وزن ۰.۰۹۲ رتبه سوم را کسب کرده است.

کلیدواژه ها:

مدل AHP ، سیستم توزین WIM ، مکانیابی ، اضافه بار وسایل نقلیه