ارائه و حل مدل شبکه ترکیبی توزیع کالای امدادی با بکارگیری پهپاد و لجستیک زمینی با در نظر گرفتن زما ن محرومیت نقاط آسیب پذیر

تخریب زیرساخت های ارتباطی از پیامدهای مهم مربوط به حوادث طبیعی می باشد. از این رو، در شرایط پساز بحران، اهمیت به کارگیری روش مناسب حمل و نقل، در لجستیک بشردوستانه به مراتب بیشتر از لجستیکتجاری است. در هنگام بروز یک حادثه، اگرچه داشتن یک سیستم توزیع کارآمد کالا از طریق شبکه ارتباطیزمینی ضروری است ام ا نم ی تواند به تنهای ی تمامی آثار مخرب ناشی از این حواد ث ر ا پوشش دهد. بنابرایناستفاده از وسایل نقلیه هوایی همچو ن پهپادها ضرورت ویژه ای پیدا می کند. در این مقاله یک مدل ترکیبیتحویل کالا در شرایط بحرا ن با عنوان TDRP-DT معرفی می شود. به طوری که تحویل کالا میان وسایل نقلیه زمینی بزرگ مانند کامیون و وسایل نقلیه هوایی از جمله پهپاد تقسیم می شود. با توجه به تعریف مسئلهدر لجستیک بشردوستانه، هدف مسئله به حداقل رساندن زمان محرومیت و به دنبال آن کاهش هزینه محرومیتمی باشد. در این مسئله زمان محرومیت افراد از کالاهای امدادی برابر با زمان رسیدن وسایل نقلیه در نظر گرفتهشده است. مسئله اصلی در ابتدا به خاطر وجود تابع هدف نمایی هزینه محرومیت به صورت یک مدل برنامهریزی غیر خطی فرمول بندی شده است. در ادامه برای حل مدل با یک روش ابتکاری مبتنی بر الگوریتم تجزیهبندرز به صورت خطی نیز فرمول بندی شده است. نتایج محاسباتی نشان می دهد الگوریتم تجزیه مبتنی بربندرز با در برداشتن محدودیت های برابری و الگوریتم ابتکاری، قادر به حل مسائلی با ابعاد بزرگ تر و در زمانکمتر می باشد.

کلیدواژه ها:

لجستیک بشردوستانه ، تحویل کالا با پهپاد ، زمان محرومیت ، الگوریتم تجزیه بندرز ، شرایط پس از بحران