علائم مسیریاب عابر پیاده (مطالعه موردی منطقه ۱۰ شهر تهران)

با توجه به گسترش روزافزون شهر تهران و عدم انسجام کاربریها، نیاز به حمل و نقل روز به روز افزایش یافتهاست. البته عدم برنام هریزی یکپارچه حمل و نقل که در شهر تهران دارای متولیان مختلفی است در پاسخگوئیبه نیازهای حمل و نقل عمومی پیچیده شده است. امروزه با توجه به محدودیت منابع انرژی و وجود آلودگی هایگوناگون ناشی از حمل و نقل، توجه به حمل و نقل پایدار شهری بسیار لازم و ضروری است. وجود دسترسی هایعابر پیاده برای رسیدن به اهداف حمل و نقل پایدار امری بدیهی است زیرا جابجایی را ارتقا داده، عواقب منفیزیست محیطی را کاسته، اقتصاد را تقویت کرده و با بهبود تعامل اجتماعی، پایداری اجتماعی محقق تر می شود.در همین راستا تابلوهای مسیریاب برای عابران پیاده در شهرها ضروری به نظر میرسد زیرا اطلاعاتی در موردمحیط ارائه میدهند و امکان پیاده روی هموار و منسجم را فراهم می کنند. این تابلوها اطلاعات دقیق، واضح وبا کیفیتی را ارائه می دهند که برای عابرین پیاده این امکان را فراهم می کند که مسیر را به راحتی شناساییکنند. همچنین شهروندا ن می توانند تا حد بالایی به صورت خودمختار و مستقل مسیریابی کنند.در این مقاله با شناسایی و بررسی کاربری های موجود جاذب سفرپیاده در منطقه ۱۰ شهرداری تهران، تابلوها ونمادهای مسیریاب با هدف توسعه و ترویج حمل و نقل فعال، با توجه به نحوه تامین دسترسی از ایستگاه هایحمل ونقل انبوه بر (مترو و بی آرتی)، جا نمایی و طراحی شدند.

کلیدواژه ها:

عابرپیاده ، حمل ونقل فعال ، تابلوهای مسیریاب