بررسی تطبیقی جلوه های پایدا ری در شعر سیمین بهبهانی و سنیه صالح

رخدادهای سیاسی و اجتماعی در هر جامعه ای زمینه ساز خلق آثار ادبیای می شود که درآن، نگاه انتقادی شاعران و نویسندگان متعهد نسبت به جامعه، برجسته و قابل تامل است.سیمین بهبهانی و سنیه صالح نیز از اینگونه شاعران هستند. هر دو نسبت به اتفاقاتجامعه خود حساس اند و سرنوشت مردم و کشورشان برایشان از اهمیت بالایی برخورداراست. کوشش ادبی این دست از شاعران در راستای توصیف و بازتاب این رخدادها، درحیطه ادبیات پایداری مورد بررسی قرار می گیرد. این ادبیات روایتگر مردمانی ست که درجهت کسب ارزش هایی چون عدالت، آزادی، وطن و... می کوشند. بنابراین به آثاری اطلاقمی شود که در یک برهه حساس تاریخی پدید می آیند و به مبارزه و پایداری یک ملت دربرابر انواع بیداد داخلی و خارجی میپردازند. مقاله حاضر، پژوهشی تطبیقی در جهتتبیین مولفه های ادبیات پایداری در شعر سیمین بهبهانی و سنیه صال ح است. نگارندهکوشیده با روش توصیفی -تحلیلی، وجوه تشابه و تمایز این مولفه ها را در شعر دو شاعرتبیین سازد. یافته های پژوهش نشان می دهد که توصیف فضای نابسامان جامعه، تشویقبه مبارزه، جنگ، شهید، استعمارستیزی، وطن و آزادی از مولفه های بارز ادبیات پایداریدر شعر این دو شاعر است.

کلیدواژه ها:

ادبیات پایداری ، سیمین بهبهانی ، سنیه صالح ، ادبیات فارسی ، ادبیات عربی.