استعاره های مفهومی عشق و زندگیو ارتباط آنها با مرگ در اشعار فروغ فرخزاد

با تحلیل استعارات مفهومی، میتوان رویکرد شاعران را در بیان مفاهیم ذهنی از رهگذرامور ملموس بازشناخت. افزون بر آن بررسی و تحلیل استعارههای مفهومی در آثار شاعراناصیل، نمودار ذهنیت و طرز تفکر و بیانگر نگاه آنها به انسان، جهان و زندگی است. موضوعاین پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی انجام گرفته، بررسی استعاره های مفهومیعشق و زندگی و تقابل یا همپایی آنها با مرگ در اشعار فروغ فرخزاد است. عنصر مسلطبر ذهن فروغ، مر گاندیشی و زوال است. هرگاه از زندگی و عشق سخن می گوید، با لحن یاندوهناک زوال و نابودی را نیز تصویر می کند. او در عین میل شدید به زندگی و عشق ازمرگ و تجربه ویرانی سخن می گوید و این نوسان دائمی یادآور دیدگاه فروید در رابطه باغرایز انسان و تاثیر سوایق عشق و مرگ در اندیشه و اعمال آدمی است. در دوره نخستشاعری فروغ، اندیشه و بیان او به فرم کامل و نهایی نرسیده و مفاهیم عشق و مرگ بهشکل قراردادی، کلی و در تضاد باهم ذکر شدهاند. در حالیکه در دو دفتر پایانی یعنیتولدی دیگر و ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد، این مفاهیم به شکلی ژرف و هنری در کلشعر ریشه دوانده است. در این حال سایق عشق و مرگ نه در تضاد با هم بلکه در کنارهم طرح میشود و مرگ همانند بخشی از زندگی و ادامه طبیعی آن تصویر می گردد

کلیدواژه ها:

فروغ فرخزاد ، استعاره مفهومی ، عشق ، سایق مرگ ، سایق زندگی.