برنامه ریزی استراتژیک در مدیریت اجرایی ساماندهی پسماند

جداسازی پسماندها از قدیم در فرهنگ ایرانی به شکل جداسازی نان خشک و فروش اشیای کهنه و کاربرد فضولا ت برای تهیه کود و به عنوان سوخت در شهرها و روستاها مرسوم بوده و رواج شغل های کهنه فروشی، نان خشکی و... تاکیدی بر این بحث است. امروزه شهرهای کشورهای آسیایی بیش از یک میلیارد نفر را در خود سکونت داده اند. پیش بینی می شود تا سال ۲۰۵۰، جمعیت آسیا به بیش از چهار میلیارد نفر برسد که نیمی از آنها در شهرها سکونت خواهند یافت. بالا رفتن جمعیت و توسعه شهر نشینی به همراه رشد اقتصادی، افزایش نرخ مصرف در شهرها پیچیده و پر هزینه ساختن مدیریت پسماندها را موجب شده است. امروزه کشورهای توسعه نیافته و در حال توسعه منطقه، به دلیل ضعف های مدیریتی در مواجهه با حجم روز افزون پسماندها و نیز ویژگی های متغیر آن با مشکلات زیادی مواجه هستند زیرا با ثروتمند شدن یک شهر، ترکیب پسماند آن شهر نیز به دلیل مصرف بیشتر کاغذ، پلاستیک، بسته بندی ها و مواد تترا پک تغییر می کند. در کشور های توسعه یافته آسیایی نیز، مدیریت پسماند به دلیل رشد بی رویه جمعیت و اثرات اقتصادی ناشی از آن با مشکلاتی روبرو می باشد. هدف این مقاله برنامه ریزی استراتژیک در مدیریت اجرایی ساماندهی پسماند با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. در نتیجه می توان گفت برای پایداری و کارکرد صحیح یک سیستم مدیریت پسماند، وجود قوانین و استانداردهای مناسب و کافی که بر اساس مطالعات و تحقیقات علمی و عملی و نیازهای آینده و ظرفیت های موجود تدوین می شوند، در تمام مراحل از آغاز تا پایان و پایش مداوم و بهبود سیستم، لا زم و ضروری است.

کلیدواژه ها:

واژه کلیدی: ساماندهی پسماند ، مدیریت ، برنامه ریزی