دیدگاه روانشناسی در مورد رشد و یادگیری کودکان در مدرسه

پژوهش حاضر در مورد دیدگاه روانشناسی در مورد رشد کودکان در مدرسه انجام شد. روانشناسی جدید، رفتارها و فعالیتهای فرد را بهصورت ترکیبی، کلی و بدون تقسیم آنها به نفسانیات و بدنیات، مورد مطالعه قرار میدهد. به همین سبب، آموزش و پرورش جدید کهمبتنی بر اصول روانشناسی جدید است توجه به بدن کودکان را از مهمترین و اساسی ترین وظایف معلم و مربی می داند. کودک هدفاصلی آموزش و پرورش جدید است و این که میدان آموز سمعی و بصری روز به روز وسیع تر می شود به علت فایده و اهمیتی است که درپرورش صحیح کودک از لحاظ روانشناسی دارد. رشد هوش به تدریج ادامه دارد و هرچه کودک بزرگتر میشود، هوشش بیشتر رو بهکمال می رود و همین ازدیاد هوش موجب توانایی یادگیری مطالب جدید و همچنین توانایی سازش با محیط ها و شرایط و موقعیت هایگوناگون می شود. این پژوهش به شیوه مروری و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شد. نتایج نشان داد ضمن تعلیم کودکان در مدارس،باید اشکال دیگر آموزش مانند مبارزه با بی سوادی، ترویج کشاورزی، شرکت در تعاونی ها، آشنایی با تکنولوژی و علوم و فنون جدید و...نیز وجود داشته باشند تا از این طریق، زمینه های تربیت اجتماعی از تمام جهات گسترش یابد. در مدرسه دانش آموز علاوه بر بهره مندیاز برنامه های درسی و شناخت علمی، اجتماعی و مهارت یابی در زمینه های فیزیکی قادر خواهد شد تا نسبت به کوششی که برای زندگیفردایش لازم است مسایلی را فراگیرد و تسلط تدریجی وی در این زمینه ها افق دید آموزشی و درک و فهمش را وسیع تر کرده به طوریکه او را در یادگیری مطالب درسی و بهداشتی، خلاقیت و هنر یاری خواهد داد.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، یادگیری ، رشد ، روانشناسی ، کودکان