رابطه بین خلاقیت و نشخوار فکری مزاحم در میان نوجوانان در طول همه گیری COVID ۱۹

بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ ( COVID ۱۹) نه تنها منجر به تلفات جانی و مالی غیرقابل اندازه گیری در سراسر جهان شده است، بلکه بررشد افراد، به ویژه نوجوانان نیز تاثیر گذاشته است. پس از همه گیری کووید- ۱۹ ، نشخوار فکری فردی به عنوان یک فرآیند شناختی مهمبه دلیل ارتباط نزدیک آن با سلامت جسمی و روانی باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. مطالعات قبلی نشان داده اند که خلاقیت به عنوانیک متغیر پیشین می تواند سلامت روان یا سازگاری افراد را پیش بینی کند. با این حال، مطالعات کمی بر رابطه بین خلاقیت و نشخوارفکری فردی پس از رویدادهای آسیبزا متمرکز شده اند و مکانیسم زیربنای این رابطه نامشخص است. مطالعه حاضر با استفاده از مقیاسرفتار ایده آل رانکو (RIBS)، پرسشنامه نشخوار فکری مرتبط با رویداد و پرسشنامه تاب آوری عاطفی نوجوانان، رابطه بین خلاقیت ونشخوار فکری مزاحم را در بین ۱۴۸۸ نوجوان ایرانی در طول همه گیری کووید- ۱۹ مورد بررسی قرار داد و وضعیت تعدیل کننده را تحلیلکرد. تاثیر تاب آوری عاطفی بر رابطه نتایج نشان داد که خلاقیت، همانطور که توسط RIBS ارزیابی شد، به طور مثبت با نشخوار مداخلهجویانه نوجوانان مرتبط بود، که بیانگر آن است که سطح بالاتری از عملکرد خلاق می تواند نشخوار مداخله جویانه تری را پیش بینی کند.علاوه بر این، تاب آوری عاطفی به عنوان تعدیل کننده در رابطه بین خلاقیت و نشخوار مداخله گر عمل کرد. زمانی که تاب آوری عاطفیپایین بود، همبستگی قوی تر بود. این یافته ها شواهد بیشتری از رابطه بین خلاقیت و سلامت روان ارائه می کند و تاثیر این رویدادآسیب زا را بر نوجوانان نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، نشخوار فکری مزاحم ، تاب آوری هیجانی ، نوجوانان ، کووید- ۱۹