تاثیر آموزش سبک زندگی بر خوش بینی تحصیلی و رضایت شغلی

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش سبک زندگی بر خوش بینی تحصیلی و رضایت شغلی کارکناندولتی شهر شیراز انجام گرفت. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی بود. جامعه ی آماری شامل تمامیکارکنان دولتی شهر شیراز بود که از این جامعهی آماری، تعداد ۳۰ نفر به صورت هدفمند به عنوانآزمودنی های تحقیق انتخاب گردیده و به صورت تصادفی ساده در یک گروه کنترل و دو گروه آزمایشقرار داده شدند. برای گروه آزمایش آموزش سبک زندگی سالم مداخلات در جلساتی ۱۲ گانه انجام شد.ابزار گردآوری داده های تحقیق در مرحله پیش آزمون و پس آزمون دو پرسشنامه ی استاندارد رضایتشغلی و پرسشنامه خوش بینی تحصیلی بود که روایی و پایایی هر دو پرسشنامه در تحقیقات پیشین واین تحقیق مورد بررسی قرار گرفته و تایید شده است. تجزیه و تحلیل داده های تحقیق نیز توسط نرم افزارSPSS نسخه ۲۶ و با استفاده از تحلیل کوواریانس و مانکوا انجام گردید. نتایج نشانگر آن بود که آموزش سبک زندگی سالم می تواند میزان خوش بینی تحصیلی و رضایت شغلی افراد در شرایط نامطلوب را بهینهنموده و افزایش دهد. بنابراین میتوان پذیرفت که آموزش سبک زندگی سالم به عنوان یک روش علمیبر خوش بینی تحصیلی کارکنان و رضایت شغلی تاثیرگذار است. بر اساس یافته های این پژوهش میتوان برنامه آموزشی سبک زندگی را روش موثری برای ارتقاء خوش بینی تحصیلی و رضایت شغلیکارمندان تلقی کرد و آن را برای افزایش رضایت شغلی این افراد توصیه نمود.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، خوش بینی تحصیلی ، سبک زندگی سالم