شناسایی عوامل موثر در خودکشی نوجوانان و جوانان در جوامع امروزی: مطالعه مروری

خودکشی دومین علت اصلی مرگ و میر در سنین ۱۵ تا ۲۹ سال در سطح جهان و همواره یکی از نگرانی های عمده بهداشت عمومیاست. پیشگیری از خودکشی بهعنوان بخشی جداییناپذیر از اولین برنامه رواندرمانی سازمان بهداشت جهانی (WHO) در سال ۲۰۱۳است که به موجب آن کاهش نرخ خودکشی در کشورها به میزان ۱۰ درصد تا سال ۲۰۲۰ هدفگذاری شد . بر همین اساس پژوهش حاضربا هدف شناسایی عوامل موثر در خودکشی نوجوانان و جوانان در جوامع امروزی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع مطالعه مروریاست. مطالب گرد آوری شده برگرفته از سایت های پژوهشی مختلف فارسی و لاتین همچون اس آی دی، ساینس دایرکت، اسکوپوس،مگیران، گوگل اسکالر، پورتال علوم انسانی و پایان نامه های دانشگاهی می باشد. خودکشی از عوامل شایع مرگ و میر در بین جوانان استو به عنوان یکی از معضلات عصر جدید شناخته می شود که متاسفانه آمار نشان می دهد در جوامع امروزی رو به افزایش است.مسئله خودکشی و پیامدهای مرتبط با آن مشکلات جدی و اساسی رادر زمینه سلامت عمومی ایجادکرده است. مطالعات همه گیرشناختی بیانگر روند صعودی میزان شیوع خودکشی در جامعه ایران، به ویژه در نوجوانان و جوانان است. پژوهش های انجام گرفته شدهنشان داده است مهمترین عوامل موثر در اقدام به خودکشی جوانان و نوجوانان عبارت است از: مشکلات روانشناختی مخصوصا اضطرابو افسردگی ، روابط خانوادگی ناکارآمد، عدم دریافت حمایت خانوادگی و اجتماعی و نبود احساس تعلق، زندانی شدن، مهارت های ضعیفزندگی، سابقه خانوادگی خودکشی، اینترنت و رسانه های گروهی.

کلیدواژه ها:

خودکشی ، نوجوانان و جوانان ، مشکلات روانشناختی ، مسائل خانوادگی