تعیین رابطه بین یادگیری مشارکتی و نگرش معلم به خلاقیت با پرورش خلاقیت دانش آموزان مقطع ابتدایی ناحیه ۲ تبریز

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین یادگیری مشارکتی و نگرش معلم به خلاقیت با پرورش خلاقیت دانش آموزان مقطع ابتدایی است. روش تحقیق این پژوهش روش تحقیق توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان مقطع ابتدایی ناحیه ۲ تبریز می باشد(.(N=۱۹۰ روش نمونه گیری در دسترس می باشد و نمونه آماری بر ۱ اساس فرمول کوکران ۱۲۳ نفر برآورد گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مطالعات خلاقیت تورنس (۱۹۶۸) ، نگرش معلم به خلاقیت والدین استورم (۱۹۹۵)، یادگیری مشارکتی ویلیامز و دسی (۱۹۹۶) استفاده شده است. برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی استفاده شد . نتایج تحقیق نشان داد که بین یادگیری مشارکتی و نگرش معلم به خلاقیت با پرورش خلاقیت دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و همچنین ابعاد نگرش معلم به خلاقیت قدرت پیش بینی کنندگی در خلاقیت دانش آموزان تاثیر مثبت دارد و در نهایت پیشنهاداتی برای معمان و مدیران در جهت یادگیری مشارکتی و نگرش معلم به خلاقیت با پرورش خلاقیت دانش آموزان ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، نگرش معلم به خلاقیت ، پرورش خلاقیت دانش آموزان ، مقطع ابتدایی.