معناشناسی آیه "و استوت علی الجودی" ( ۴۴ سوره هود) تحلیل ادبی ، روایی و تاریخی

آیه ی ۴۴ سوره ی هود از فصیح ترین و بلیغ ترین آیات قران کریم می باشد. در این پژوهش با نگاهی به تفاسیر مختلف قرانیزیبائیهای ادبی آیه کریمه مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه اینکه این آیه شریفه آنقدر بلیغ و مشتمل بر نکاتی ادبی است کهرجال ادب و متخصصین بلاغت پیرامون این آیه بحث ها کرده و اعتراف کرده اند که آنچه استخراج کرده اند در مثل نظیرمشتی آب از دریائی بیکران و یا مشتی ریگ از بیابانی ریگزار ا ست . زیبایی های ادبی این قسمت آیه و)۸ ا ستوت علی الجودی)نظیر؛ ترادف، تمثیل، ایهام و تاکید، مبین بلاغت کل آیه می باشد. همچنین یافته های باستان شناسی مبنی بر مختصات دقیقکوه جودی و محل وقوع طوفان نوح ، شگفتی و معجزه آسا بودن این آیه را دو چندان کرده است.

کلیدواژه ها:

معناشناسی ، فصاحت و بلاغت ، کوه جودی ، استوی ،