تاثیرات دیرآموزی کودکان بر عملکرد تحصیلی و اجتماعی آنان در مقاطع ابتدایی در استان اصفهان»

کودکان دیر آموز گروهی از کودکان هستند که بهره هوشی معادل ۷۰ تا ۸۵ دارند و حدود ۶/۱۳ درصد کل جمعیت را تشکیل می دهند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیرات دیرآموزی کودکان بر عملکرد تحصیلی و اجتماعی آنان در مقاطع ابتدایی در استان اصفهان می باشد. نمونه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دیرآموز منطقه ۵ اصفهان می باشد که نتایج به دست آمده به کل استان تعمیم داده شده است. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی، پژوهشی می باشد که برای جمع آوری اطلاعات از روش مروری بهره گرفته شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که برای بهبود آموزش و عملکرد این دانش آموزان معلمان باید مهارت شناخت صحیح ویژگی های دانش آموزان دیر آموز و چگونگی مداخله موثر در فرآیند آموزش و یادگیری آنها را کسب کنند. همچنین برنامه های تدوین شده برای آموزش و توانبخشی این کودکان باید متناسب با نیازهای همه جانبه آنها باشد ودر این راه باید حداکثر مشارکت دانش آموزان و خانواده های آنها را فراهم کرد. آموزش فردی، کارتیمی و افزایش مهارت های اجتماعی در این کودکان می بایست مورد تاکید قرار گرفته و ارزیابی مستمر و پویا از عملکرد دانش آموزان و برنامه های اجرا شده، صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان مرزی ، چالش های آموزشی ، راهکارهای آموزشی ، بهبود یادگیری ، توانبخش