مطالعه محتوای فیتوشیمیایی و خواص آنتی اکسیدانی زعفران برداشت شده از چهار منطقه ایران

زعفران از باارزش ترین گیاهان دارویی است که از کلاله های آن به عنوان ادویه استفاده می شود. برای بررسی و مقایسه میزان فنل، فلاونوئید، پلی ساکاریدها، کروسین و خاصیت آنتی اکسیدانی زعفران چهار منطقه کشور (سربیشه، آبیک، دهگلان و نودشه)، نمونه های تصادفی از این مناطق تهیه شد. نتایج نشان داد محتوای تام فنلی و فلاونوئیدی در نمونه سربیشه به ترتیب با مقادیر ۷۵/۷ میلی گرم معادل گالیک اسید بر گرم نمونه خشک و ۸۱۳/۴ میلی گرم معادل کوئرستین بر گرم نمونه خشک، بیشترین مقدار بود. بیشترین مقدار پلی ساکارید در نمونه های سربیشه با مقدار ۹۵/۶۲ میلی گرم بر گرم نمونه خشک استخراج شد. بالاترین مقدار کروسین از زعفران های سربیشه با ۱۳/۱۸۶ میلی گرم بر گرم نمونه خشک و دهگلان با ۷۶/۱۷۵ میلی گرم بر گرم نمونه خشک، استخراج گردید. با افزایش غلظت عصاره، درصد مهار رادیکال های DPPH و OH افزایش یافت به طوری که بیشترین درصد بازدارندگی در غلظت ۲ میلی گرم بر میلی لیتر و در زعفران سربیشه (۱۹/۸۱ درصد) دیده شد و بیشترین درصد مهار رادیکال های آزاد OH به مقدار ۲۸/۷۴ درصد و از عصاره تهیه شده از زعفران سربیشه با غلظت ۲ میلی گرم بر میلی لیتر، مشاهده گردید. به نظر می رسد تفاوت بین کیفیت خاک و شرایط اقلیمی این چهار منطقه و نوع مراقبت های زراعی می تواند بر کیفیت زعفران تاثیرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

پلیساکارید ، رادیکال آزاد ، کروسین ، محتوای فلاونوئیدی ، محتوای فنلی