بررسی فرزند آوری و تداوم نسل از منظر قرآن و احادیث

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,720

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SQCGHMED09_107

تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: یکی از مسائل مهم جوامع کاهش تمایل به فرزند آوری می باشد. افزایش جمعیت سالمند و کاهش نیروی جوان به معضل اساسی برای آینده تبدیل شده است. از منظر قرآن و احادیث، فرزندآوری و تربیت نسل مسولیتی مقدس و جدی است که انجام آن به عنوان یک وظیفه الهی مورد توجه خداوند قرارگرفته است.بنابراین هدف اصلی این پژوهش بررسی فرزندآوری و تداوم نسل از منظر قرآن و احادیث می باشد.روش شناسی:این تحقیق از نوع کتابخانه ای بوده و از روش اسنادی می باشد. گردآوری داده ها نیز از منابع علمی و معتبر(آیات قرآن و روایات و احادیث) استفاده شده است.تجزیه و تحلیل داده ها بصورت توصیفی-تحلیلی با رویکرد کیفی و تحلیل محتوا انجام گردیده است.یافته ها:با استفاده از بررسی های انجام شده آیه ۲۲۳ بقره اشاره مستقیم به ازدیاد نسل داشته و آیه ۲۹ عنکبوت به صراحت تقطیع نسل را منع و سرزنش کرده است.فرزندآوری و ازدیاد جمعیت از دیدگاه اهل بیت هم در گروهی از روایات دلالت بر این دارند که کثرت اولاد مسلمین موجب افتخار رسول خدا(ص) در قیامت است( وسائل الشیعه جلد۲۰ ص۱۴)همچنین در حدیث اربعماء از امیرالمومنین(ع) توصیه بر طلب ولد شده است.نتیجه گیری:بر اساس نتایج تحقیق از دیدگاه قرآن و روایات، اولا فرزند آوری و تکثیر نسل از مهم ترین وظایف انسان ها است و نظر قرآن کریم و اهل بیت پیامبر، نسبت به فرزند آوری و تکثیر اولاد مثبت است.در روایات به شدت بر ترغیب به ازدواج، فرزندآوری، و اهداف متعاقب این دو مورد تاکید دارد.ثانیا زندگی با فرزندان صالح فواید و آثار مثبتی در پی دارد که از مهم ترین آن ها کمک و دستیاری والدین و شادی ولذت والدین وغیره می باشد که در آینده باعث ثبات و بقای نسل و جهانی بهتر خواهند شد.

نویسندگان

محمدحسین آهنگر

دانشجوی کارشناسی پرستاری،کمیته تحقیقات دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی آجا،تهران،ایران