اثر بخشی دعا بر حوزه سلامت معنوی

زمینه و هدف: سلامت معنوی یکی از انواع چهارگانه سلامت بوده که به عنوان احساس رضایت بخش درونی همراه ارتباط سودمند با جامعه و خود شناخته می شود. این بعد سلامتی عاملی مهم در ارتقاء ابعاد دیگر سلامت و پیشگیری از بیماری ها محسوب می شود؛ به طوری که فقدان آن زمینه ساز بسیاری از مشکلات روانی و عوارض جسمی است. با توجه به چشم انداز وسیع این حوزه سلامت بر توسعه فرد و جامعه، در این مطالعه تاثیر مثبت فرایض عبادی و معنوی بر این حوزه مهم مطرح شده است.روش شناسی: در این مطالعه، مقالات و پایگاه های اینترنتی مگ ایران، پورتال جامع علوم انسانی و حوزه نت مورد بررسی و جست و جو قرارگرفتند. جهت جست و جو از کلمات کلیدی "سلامت معنوی"، "دعا" و "سلامت جسمانی" استفاده شد.یافته ها : با وجود ارتباط محکم میان سلامت معنوی و مذهب، تاثیر دعا که یکی از زیباترین آموزه های مذهبی است، بر حوزه سلامت معنوی مورد توجه قرار گرفته است . دعا دارای انواع مختلفی چون دعای مناجاتی، دعای سوالی، دعای تعلیمی، دعای استعاذه ای و دعای ذکری می باشد .دعا و توسل به چهار طریق آرام سازی، پلاسیبو، ایجاد احساسات مثبت و کانال مداخله ماوراءالطبیعت بر بعد معنوی سلامت تاثیر می گذارد. در واقع دعا با افزایش انرژی معنوی موجب تسکین اضطراب، سازگاری با بیماری، بازگشت سلامت به بیمار و ایجاد نگرش مثبت در شرایط بحرانی می شود.نتیجه گیری: جایگاه دعا و تاثیر به سزای آن در ارتقاء گرایشات عالی انسانیت که نتیجه آن افزایش نشاط معنوی و بهبود حال روحی روانی و جسمانی در آدمی می باشد. فریضه دعا انگیزه دستیابی به سلامت معنوی به عنوان هسته مرکزی سلامت در انسان می باشد که زمینه ساز نیل به کمال خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سلامت معنوی ، دعا ، سلامت جسمانی ، بهبود بیماری ، انرژی و نشاط معنوی