خودکفایی نظام دارویی ایران در تولید دارو با تکیه بر طرح ژنریک

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 209

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SQCGHMED09_069

تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: طرح ژنریک، پس از پیروزی انقلاب اسلامی به رکن اساسی نظام دارویی کشورایران تبدیل گشت و بازار دارویی را از سلطه شرکت های چندملیتی خارج کرد. از نتایج این طرح، کاهش واردات دارو و هزینه های خانوار در حوزه دارو، بوده. البته هرچند که این طرح هنوز به موفقیت کامل دست پیدا نکرده است؛ که عمدتا به دلیل عدم برنامه ریزی صحیح و در دسترس نبودن تعریف مشخص و مکتوب از نحوه اجرای صحیح طرح مذکور است.روش شناسی: این مقاله به سبک مروری بوده و مطالب مرتبط از آیات قرآن کریم، احادیث و پایگاه های اینترنتی Google Scholar, Sid و در بازه ۵ سال اخیر، استخراج شده است.یافته ها: تصویب طرح ژنریک، نقطه عطفی در تصمیمات راهبردی نظام نوین دارویی ایران است. نتایج خودکفایی ، افزایش توانمندی های داخلی، خروج بازار دارویی از سلطه شرکت های چندملیتی و.. است؛ اما فقط تعدادی از آنها، مانند افزایش تولیدات داخلی داروها صرفا بصورت کمی برآورده شدند. عدم ارتباط موثر با مراکز تحقیقاتی داخلی و خارجی، فراهم نبودن زیرساخت ها، وضعیت سیاسی ایران، همگی موجب فاصله گرفتن صنعت داروسازی کشور از سیستم های تحقیق-توسعه و عملا بی تحرکی بدنه این صنعت شدند.نتیجه گیری: ترویج داروهای ژنریک، جز سیاستگذاری کلان نظام سلامت در اکثر کشورهاست. امروزه تسلط بر دارو، به عنوان یک اهرم فشار بر کشورهای در حال توسعه، است. با توجه به موقعیت سیاسی ایران، لزوم حفظ و تقویت صنایع دارویی کشور بدیهیست. البته اجرای طرح ژنریک، درکنار مزیت، مخالفان خاص و معایبی مانند مهاجرت نیروی آموزش دیده بدلیل عدم استقبال و نبود زیرساخت لازم، بدنبال داشته.

کلیدواژه ها:

خودکفایی ، نظام دارویی ایران ، طرح ژنریک دارویی .

نویسندگان

علی محمد پیرهادی

دانشجوی دکترا عمومی پزشکی،کمیته تحقیقات دانشجویی مرکزی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران،ایران.

رضا میرزابیاتی

دانشجوی دکترا عمومی پزشکی،کمیته تحقیقات دانشجویی مرکزی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران،ایران.

محمدمسیح فرشادی

دانشجوی دکترا عمومی پزشکی،کمیته تحقیقات دانشجویی مرکزی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران،ایران.

سامان نصرتی

دانشجوی دکترا عمومی پزشکی،کمیته تحقیقات دانشجویی مرکزی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران،ایران.