طراحی رویتگر لیونبرگر و حد آستانه تطبیقی فاقد سنسور موتورهای مغناطیس دائم (گیرلس ۲ )آسانسور

در این مقاله برای تشخیص خطای موتور گیرلس آسانسور، از الگوریتم تخمین موقعیت با بهره گیری از سنسوراثر هال، برای طراحی رویتگر لیونبرگر استفاده شده است تا حجم کثیری از سنسورهای دیگر را کاهش یابد.اگر باقی مانده تولید شده که حاصل اختلاف بین اندازه موقعیت روتور و موقعیت تخمین زده بزرگ تر از صفرباشد و حد آستانه را رد کند، آنگاه می توان رخداد خطا را تشخیص داد و این الگوریتم به پیکربندی سنسوراثر هال معروف است. در اکثر مقاله ها سیستم های رویتگر از سنسورهای زیادی بهره گرفته اند و تولید باقیمانده در حضور سنسورها انجام گرفته است، اما در این مطالعه سنسور اثر هال بعنوان مرجع جهت تشخیصخطا استفاده شده است. این رویتگر تشخیص خطا، باقی مانده ای را تولید می کند که بدون حضور خطا غیرصفر بوده و انحراف و جهش آن به دامنه و فرکانس مدل ورودی بستگی دارد. این جهش ها باعث دشواریهایی در محاسبه حد آستانه می شود و اگر چنانچه حد آستانه یک مقدار ثابت باشد امکان از دست دادنحضور خطا در سیستم وجود دارد. در این مقاله فرآیند طراحی حد آستانه تطبیقی شرح داده شده تا از دستدادن خطاهای ایجاد شده در سیستم و اعلام خطاهای بیهوده جلوگیری شود.

کلیدواژه ها:

آسانسور گیرلس ، رویتگر لیونبرگر ، تشخیص خطا ، رویتگر تطبیقی