ارزیابی نقش برنامه ریزی شهری بر برنامه ریزی زیست محیطی با بهره گیری از مدل SWOT (مطالعه موردی:منطقه ۱ شیراز)

در طی سال های گذشته در کشور ما محیط زیست به سرعت در حال از بین رفتن است و آلودگی زیست محیطی سبب سلبآرامش در انسان ها شده است. شهر شیراز به دلیل ویژگی های محیطی خاص و داشتن مراکز صنعتی و ازطرف دیگر به دلیلروند شهرنشنی سریع در سطح ایران، مورد هجوم مهاجران از شهر ها و روستا های اطراف قرار گرفته که نتیجه ی آن ،بحرانشهری و به دنبال آن، تخریب و توسعه ی فیزیکی شهر و از بین رفتن اراضی کشاورزی و باغ ها است. نتایج بیانگر این استکه که طراحی الگوهای جامع برنامه ریزی شهری در منطقه یک شهر شیراز مستلزم مشارکت فعال شهروندان میباشد.مشارکت باید بصورت داوطلبانه و هدفمند صورت پذیرد . برنامه ریزان شهری در ابتدا باید بر مشارکت شهروندان تاکید کنند.بیشتر مشکلات شهر شیراز مربوط به حفاظت و نگهداری از طرح ها و برنامه های اجرا شده است. جلب مشارکت جوانان وتعیین سازوکارهای مشارکتی آنان در حوزه های مختلف برنامه ریزی اجتماعی، قانونی و فضایی- کالبدی میتواند کارایی موثری داشته باشد و برنامه های مدیریت شهری را تقویت بنماید . در این مقاله وضعیت ساختار زیست محیطی شهر شیراز با استفادهتکنیک SWOT مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است . با توجه به یافته های تحقیقات، از فرصت ها وقوت های به دستآمده برای غلبه برتهدیدها و ضعف ها به درستی استفاده نشده و ضعف ها بر قوت ها و تهدیدها بر فرصت ها غالب هستند ونوع راهبرد، راهبرد تنوعی (اقتضایی) را نمایان است. در پایان راهبردها بر اساس SWOT پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

زیست محیطی ، برنامه ریزی شهری ، شهر شیراز ، SWOT