بررسی اثر زمان پیرسازی مصنوعی بر خواص مکانیکی آلومینیوم ۶۰۶۱ در عملیات حرارتی T۶

آلیاژهای آلومینیوم امروزه از جمله پرکاربردترین آلیاژهای سطح جهان هستند و با داشتن قابلیت هایی نظیر جوش پذیری، ریخته گری،قابلیت اجرای عملیات حرارتی، مقاومت به خوردگی و قابلیت اکستروژن مورد توجه ویژه قرار گرفته اند. در این بین آلیاژ آلومینیوم ۰۶۰۱به عنوان یک آلیاژ کارشده، یکی از موارد مورد توجه در بین آلیاژهای آلومینیوم است که استفاده های زیادی در صنعت دارد. این آلیاژ بهدلیل قابلیت عملیات حرارتی مناسب، مورد توجه قرار گرفته و یکی از روشهای اصلی افزایش استحکام و خواص مکانیکی آن اجرایعملیات حرارتی نظیر عملیات حرارتی T۴ یا T۶ است که هر دو عملیات شامل عملیات همگن سازی و سپس به ترتیب پیرسازی طبیعیو مصنوعی هستند. در پژوهش حاضر با توجه به اهمیت بهبود خواص این آلیاژ، اثر عملیات حرارتی T۶ بر روی خواص نهایی آلیاژ موردبررسی و تحلیل قرار گرفته است و نتایج نشان داد در اثر افزایش زمان پیرسازی تا هشت ساعت، به دلیل فرصت کافی برای رخ دادنپدیده نفوذ، استحکام افزایش و بعد از این زمان استحکام کاهش پیدا میکند. همچنین نتایج بیانگر حضور برخی فازها نظیر Mg۲Si و فاز(Al(۱۳)Cr(۴)Si(۴ در آلیاژ است.

کلیدواژه ها:

آلومینیوم ۶۰۶۱ ، پیرسازی مصنوعی ، عملیات حرارتی ، همگن سازی