بررسی تاثیر کاهش راندمان سازمان بر عملکرد نوآوری با نقش میانجی ظرفیت جذب و آموزش پرسنل ( بیمارستان تامین اجتماعی شهر تاکستان )

در این تحقیق به بررسی بررسی تاثیر کاهش راندمان سازمان بر عملکرد نوآوری با نقش میانجی ظرفیت جذب و آموزش پرسنل ( بیمارستان تامین اجتماعی شهر تاکستان )پرداخته شده است . روش انجام تحقیق حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی بوده که به شکل میدانی صورت گرفته است . جامعه آماری این تحقیق شامل کارکنان بیمارستان تامین اجتماعی شهر تاکستان تشکیل دادند. تعداد نمونه ها ۲۱۹ نفر، براساس فرمول کوکران تعیین گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده گردید. روایی و پایایی پرسشنامه بترتیب از طریق روایی محتوا و آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت . تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی نظیر میانگین ، فراوانی ، حداقل ، حداکثر، و انحراف استاندارد برای توصیف جامعه و در آمار استنباطی از تکنیک آماری کولموگروف برای تعیین نرمال بودن داده ها و از آزمون تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار پی ال اس انجام پذیرفت . نتایج و تحلیل داده ها نشان داد که کاهش راندمان سازمان بر عملکرد نوآوری با نقش میانجی ظرفیت جذب و آموزش پرسنل تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

ظرفیت جذب ، کاهش راندمان ، عملکرد نواوری