تاثیر سیاست های مالی مرتبط با تئوری نمایندگی ، اهرم مالی ، رقابت و تعامل های فی مابین آنها بر پریشانی مالی شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران.

اهرم و رقابت محصول باعث افزایش و یا کاهش خطر پریشانی مالی می شود. بنابر نظریه نمایندگی ، فرض ما بر آن است که اهرم و رقابت ، مکانیسم های همسوسازی تشویقی با اثر غیریکنواخت و جانبی بر خطر پریشانی مالی است . با استفاده از یک ترکیب نامتعادل که متشکل از ۱۱۲ شرکت پذیرفته شده در بورس از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰ و یک مدل با تراز خطر چند سطحی که آسیب پذیری و درونزایی را در نظر می گیرد، می توان نتیجه گرفت که زمانی که اثر انضباطی بر اثر هزینه های نمایندگی غالب باشد، اهرم یا رقابت ، اثر خطر را کاهش می دهد. و در مقابل ، زمانی که اثر هزینه نمایندگی بر اثر انضباطی غالب باشد، اثر خطر را افزایش می دهند. علاوه بر این ، سطح اهرمی که خطر پریشانی مالی را به حداقل می رساند، در صنایعی که کمتر رقابتی هستند، بیشتر است نهایتا.، بدهی بلند مدت در مقایسه با بدهی کوتاه مدت، تدبیر انضباطی قویتری است ، و عوامل پیش بینی کننده پریشانی مالی که در این مقاله بسیار استفاده شدهاند، که به صورت عملیاتی ، خطر پریشانی پس از کنترل اهرم و رقابت را بیان می کنند. در این پژوهش فرض کردیم که در صورت وجود کشمکش های نمایندگی ، اهرم و رقابت بازار محصول به عنوان ابزارهای انضباطی جایگزین ، با اثرات غیریکنواخت بر روی خطر بحران مالی ، عمل می کنند. فرضیات ما بر اساس کار نظری مربوط به نمایندگی در خصوص انباشت بدهی و رقابت بازار محصول، که به تجزیه و تحلیل نقش اهرم و رقابت در کاهش مسئله نمایندگی و کاهش ریسک بحران مالی می پردازد، مطرح شده اند.

کلیدواژه ها:

اهرم مالی ، رقابت ، تعامل فی مابین اهرم و رقابت ، پریشانی مالی ، مدل سازی مخاطرات.