مدیریت سبز در معماری ساختمان(معماری سبز)

گرم شدن کره زمین، نازک شدن لایه ازن به علت استفاده از انواع آلاینده ها، افزایش آلودگی محیط زیست و انقراض گونه های زیستی، باعث شده است تا ضرورت توجه به مسائل زیست محیطی بیشتر گردد. در این میان توسعه به عنوان یکی از بزرگترین عوامل تغییر محیط زیست و در نتیجه آن، ساخت و ساز به عنوان یک صنعت بزرگ که طبق آمار،۵۰ درصد ذخائر سوختی را صرف می کند، باعث تخریب زمین های کشاورزی، فرسایش خاک، آلودگی محیط زیست و به مخاطره انداختن سلامتی و بهداشت مردم گردیده است و بر بحران انرژی دامن می زند. در سال های اخیر مقالات متعددی در زمینه معماری سبز یا معماری پایدار و اصول آن ارائه شده و اهداف و مزایای آن مورد بررسی قرار گرفته که هدف کلی این طرح ها حفاظت از منابع انرژی با در نظر گرفتن شرایط و ویژگی های محل و کاربران ساختمان و جوامع و … می باشد. ایران به عنوان کشوری در حال توسعه با دارا بودن منابع غنی انرژی های تجدیدپذیر و نیز با استفاده روز افزون از منابع انرژی تجدید ناپذیر، نیازی مبرم به بهینه سازی مصرف انرژی و برنامه ریزی های خرد و کلان وبخصوص مدیریت سبز در این زمینه دارد. یکی از راهکارهای بهینه-سازی مصرف انرژی، طراحی ساختمان ها با رویکرد اکوتکنولوژیکی است. رویکردی که نتایج آن در نیل به اهداف توسعه پایدار اثبات شده است.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، ساختمان سبز ، مصالح سبز