اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی برنشانه اضطراب کرونا در معلمان متوسطه شهر مشهد

همانطور که می دانیم نقص در فرایند تنظیم هیجانی به عنوان یکی از مشکلات عمده در افراد مضطرب گزارش شده است و در مدل طرحواره درمانی هیجانی EST ) ) نقش هیجانها و راهبردهای پردازش هیجان برجسته هستند هدف پژوهش حاضر اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی برنشانه اضطراب کرونا درمعلمان متوسطه شهر مشهد. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آ زمون _ پس آزمون باگروه گواه بود وجامعه کل معلمان متوسطه شهر مشهد درسال ۱۴۰۰ که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از بین ۲۴۰نفر ازمعلمان ۲۸-۴۸ سال به صورت هدفمندبا مقیاس اضطراب کرونا ویروس (CDAS ) سنجش اضطراب ناشی از شیوع ویروس کرونا (،علیپور و همکاران ،۱۳۹۸) انتخاب شدند.۳۸نفر به دوگروه ۱۹نفرکنترل و۱۹نفر ازمایش انتخاب شدند.گروه آزمایش، در طی ۱۰ جلسه ۱۲۰دقیقه ای ، طرحواره درمانی هیجانی گروهی را دریافت کرده و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. پیش از انجام درمان و پس از آن، اعضای دو گروه به مقیاس طرحواره های هیجانی لیهی و پرسشنامه اضطراب کرونا پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که طرحواره درمانی هیجانی گروهی باعث کاهش معنادار در نمرات اضطراب کرونا معلمان ، افزایش معنادار کاربرد همه طرحواره های هیجانی سازگار و کاهش معنادار کاربرد طرحواره های هیجانی ناسازگار احساس گناه، ساده انگاری، خردگرایی، دوام، سرزنش و نشخوار فکری در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد( ۰۵/۰p<)، اما به دلیل بزرگتر بودن سطح معناداری متغییر کرخی تفاوت معناداری وجود ندارد. نتاریج پژوهش نشان می دهد EST تاثیر مناسبی در کاهش اضطراب کرونا معلمان به عنوان یک درمان و اصلاح طرحواره های هیجانی داشته است و با پژوهش هایی که اثربخشی نظم جویی هیجانی براضطراب مورد برررسی قرار داده اند همسو است.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی هیجانی ، اضطراب کرونا ، معلمان متوسطه ، کرونا ویروس