بررسی رفتار لرزه ای قاب های خمشی فولادی با تغییر در نوع مهاربندی در ارتفاع ساختمان

یکی از اهداف طراحی لرزه ای سازه، کنترل خسارت سازه در اثر زمین لرزه های شدید می باشد. تغییر نگرش آیین نامه های لرزه ای از افزایش مقاومت سازه به افزایش شکل پذیری سازه لزوم توجه به ارزیابی لرزه ای سازه با توجه به نگرش ظرفیت شکل پذیری را آشکار می نماید. در سازه های فولادی، تحمل نیروهای جانبی به ویژه زلزله عموما به وسیله سیستم مهاربندی تامین می شود یا سازه توسط مهاربندهای قائم و سیستم قاب خمشی و یا ترکیبی از هر دو مهار می گردد. سیستم ترکیبی یا سیستم دوگانه که معمولا شامل ترکیب قاب خمشی به همراه مهاربند فلزی می باشد عملکردی مناسب در زمین لرزه های گذشته از خود نشان داده است. لذا بررسی رفتار لرزه ای سازه های فولادی با تغییر مهاربند درارتفاع سازه در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعدادی از قابهای خمشی فولادی مهاربندی شده هم محور با طبقات متفاوت (۴، ۷، ۱۰، ۱۵، ۲۰ و ۲۵ طبقه) و با دهانه های متفاوت (۳، ۵ و ۷ دهانه)، پس از بارگذاری و طراحی بر اساس استانداردهای ایران، تحت رکوردهای مختلف زلزله مورد تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی قرار گرفت و با تغییر نوع مهاربندی (از ضربدری به هفتی) در تراز ارتفاعی مختلف این قابها خسارت لرزه ای آنها مورد ارزیابی قرار گرفت و در نهایت نتایج تغییرات Drift مورد بررسی قرار گرفت.