مدل ساختاری پیش بینی خودکارآمدی از طریق سواد رسانه ای و سرمایه اجتماعی با نقش میانجیگری تفکر انتقادی در دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهرستان فریدن

هدف از این تحقیق مدل ساختاری پیش بینی خودکارآمدی از طریق سواد رسانه ای و سرمایه اجتماعی با نقش میانجیگری تفکر انتقادی در دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهرستان فریدن بود. این تحقیق از نوع بنیادی و روش پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهرستان فریدن در سال ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ به تعداد ۱۵۴۰ بودند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ۲۰۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق، پرسشنامه استاندارد خودکارامدی شوارتزر و جرو و سالم (۱۹۹۵)، سواد رسانه ای الیزابت تامن (۱۹۹۸)، سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (۱۹۹۸) و تفکر انتقادی فاسیون و فاسیون (۱۹۹۰) بود. به منظور آزمون فرضیه ها از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار SmartPLS نسخه ۳ و SPSS نسخه ۱۹ استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که سواد رسانه ای و سرمایه اجتماعی با نقش میانجی تفکر انتقادی می توانند میزان خودکارآمدی دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهرستان فریدن را پیش بینی کنند. سواد رسانه ای بر خودکارآمدی در دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهرستان فریدن اثر معناداری دارد. سرمایه اجتماعی بر خودکارآمدی در دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهرستان فریدن اثر معناداری دارد. سواد رسانه ای بر خودکارآمدی با نقش میانجی تفکر انتقادی در دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهرستان فریدن اثر معناداری دارد. سرمایه اجتماعی بر خودکارآمدی با نقش میانجی تفکر انتقادی در دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهرستان فریدن اثر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، سواد رسانه ای ، سرمایه اجتماعی ، تفکر انتقادی