رتبه بندی عوامل موثر بر استرس شغلی کارکنان آموزش و پرورش با استفاده از روش ویکور فازی (مطالعه موردی : آموزش و پرورش شهرستان لنگرود)

مدیریت در سازمان برای نیل به اهداف خود به دنبال استقرار نظامات و سیستم هایی می باشد تا فضای مساعد برای افزایش بهره وری را تضمین کند. از مهمترین این نظامات، سیستم ارزیابی عملکرد کارکنان جهت بررسی رفتارها و قابلیت های آنان و رشد و شکوفایی آنان برای رسیدن به اهداف سازمان می باشد. در این مقاله با استفاده از روش ویکور فازی به ارزیابی عملکرد کارکنان آموزش و پرورش براساس استرس شغلی پرداخته شده است و سپس با استفاده از روش های آماری مناسب به تحلیل نتایج به دست آمده پرداخته شده است. پس از تعیین شاخص ها و اندازه گیری آن ها نیاز به جمع بندی شاخص ها برای دستیابی به میزان عملکرد هر واحد است. تعیین عملکرد هر کارمند در مقایسه با سایر کارمندان معنی دار و قابل بررسی و اظهارنظر است. در پایان نتیجه گیری می شود که بین عملکرد کارکنان و استرس شغلی ارتباط معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

بهره وری ، استرس شغلی ، ویکور فازی