کاربرد پژوهش عملیاتی در آینده پژوهی

پژوهش عملیاتی یا مدل های تصمیم گیری از بدو پیدایش تاکنون با تحولات مختلف و متعددی مواجه شده است. بررسی آینده ی پژوهش عملیاتی و ضرورت برنامه ریزی برای آن در ادبیات کمتر مورد توجه قرار گرفته است. فعالیت های پراکنده صورت گرفته هم فاقد روشمندی الزام میباشند دانش پژوهش عملیاتی در با مدل های تصمیم صحبت می کند. به زعم بسیاری از اندیشمندان، پژوهش عملیاتی نوعی فناوری است ویژگی بارز آن مدلسازی است. تمامی روش های پژوهش عملیاتی به دنبال مدلسازی و بازنمایی واقعیت هستند. تنها تفاوت این مدل ها در چیزی است که مدل می کنند . هر یک از این الگوها بخشی از جهان واقعی را مدل می کنند . یکی از مسائل مهم در بسیاری از حوزه های دانش، گمانه زنی در مورد مسیرهای رشد آنها در آینده میباشد. در زمینه آینده های احتمالی دانش پژوهش عملیاتی کار چندانی انجام نشده و اغلب آنها به گذشته نه چندان نزدیک باز می گردد. تحقیقات پیشین فاقد روش مندی بوده و به صورت توصیفی به بیان دیدگاه های ذهنی صاحب نظران این رشته در مورد آینده پژوهش عملیاتی پرداخته اند. پژوهش حاضر به دنبال ارائه سناریوهایی باورپذیر برای آینده پژوهش عملیاتی می باشد. سناریونویسی ابزاری برای برنامه ریزی و آینده نگاری می باشد. در آینده نگاری سه نوع آینده مطرح است: آینده های ممکن ، آینده های باورپذیر ، آینده های محتمل (علیزاده و وحیدی مطلق،(۱۳۸۷ آینده های ممکن شامل تمامی وضعیت های ممکن است که می تواند در آینده محقق شود.

کلیدواژه ها:

آینده پژوهی ، پژوهش عملیاتی ، سناریو