برزویه طبیب: برون داد برنامه درسی تربیت خسروانی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 288
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMED-18-1_005
تاریخ نمایه سازی: 13 خرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: برزویه طبیب که به مقام حکمت و خردمندی نیز رسیده، یکی از چهره های درخشان شاهنامه در عهد ساسانیان و به گونه ای ویژه دربار انوشیروان است. وی در یافتن درخت بقاء راهی هند می شود و پس از تحمل رنجی شایان کتاب به پهلوی ترجمه شده و به دربار ایران می رسد و چون برزویه نام نیکو ماندن از آدمی را اولویت می داند، باب نخست به نام برزوی حکیم نگاشته می شود.
روش بررسی:: بر اساس روشی تاریخی-تحلیلی-تربیتی منابع مرتبط با پژوهش حاضر مورد واکاوی اندیشه ورزانه قرار گرفتند. شاید برزویه و بزرگمهر یک شخصیت باشند اما در شاهنامه این دو نام دو شخصیت بزرگ هستند که یکی پزشک و دیگری وزیر است و نکته قابل توجه آن است که توسعه واقعی حاصل نمی شود مگر آنکه تفکر، طراحی، تدوین، اجرا و ارزشیابی توسعه همه جانبه در نظر گرفته شود.
نتایج: نخست آنکه تربیت ایران باستان در ردیف کهن الگوهای تربیتی است که حاصل تعامل تمدن ایران با تمدن های شرق و غرب خود است و دوم آنکه دلالت های تربیتی شاهنامه را عطف به انواع تربیت می توان بازنمود کرد که این انواع تربیت در سطح پایه در راستای نیل به کمال انسانی و در مرتبه عالی عبارتند از تربیت شهودی و جاودانه مانی.
نتیجه گیری: یکی از اصول آموزش از جمه آموزش پزشکی معرفی الگو برای دانشجویان است. با توجه به اینکه برزویه، طبیبی نام دار بوده که علاوه بر پزشکی توانسته در زمینه های دیگر نظیر فلسفه، زبان شناسی، ادبیات و منطق تبحر پیدا کند می تواند الگویی مناسب جهت فراگیر امروزین باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی آقاباقری
PhD Student, School of Islamic Education, Department of Curriculum Planning, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
محمود مهرمحمدی
Professor, School of Humanities, Department of Education, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
خسرو باقری نوع پرست
۳Professor, School of Psychology and Education, Department of Philosophical and Social Foundations of Education, University of Tehran, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :