رابطه خودناتوان سازی تحصیلی و خودپنداره تحصیلی با اضطراب امتحان دانش آموزان ابتدایی

هدف پژوهش حاضر، رابطه خودناتوان سازی تحصیلی و خودپنداره تحصیلی با اضطراب امتحان دانش آموزان ابتدایی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود . جامعه، آماری این تحقیق شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر خدابنده در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. که حجم نمونه ۱۵۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس بود. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه خودناتوان سازی میدگلی(۲۰۰۱)، پرسشنامه خودپنداره تحصیلی یس یسن چن (۲۰۰۴)، پرسشنامه اضطراب امتحان ابوالقاسمی(۱۳۷۴)بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد یافته های نشان داد که بین خودناتوان سازی تحصیلی با اضطراب امتحان دانش آموزان مقطع متوسطه اول رابطه معنی دار وجود دارد (۰/۰۵>P) و بین خودپنداره تحصیلی با اضطراب امتحان دانش آموزان مقطع متوسطه اول رابطه معنی دار وجود دارد (۰/۰۵>P)،همچنین متغیرهای خودناتوان سازی و خودپنداره تحصیلی توانستند ۴۰% درصد از واریانس اضطراب امتحان را تبیین کنند.

کلیدواژه ها:

خودناتوان سازی تحصیلی ، خودپنداره تحصیلی ، اضطراب امتحان